ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ.ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΤΗΝ!

Είπε κάτι η ποιήτρια Κική Δημουλά για τους

μετανάστες που «καταχρώνται» τα τσιμεντένια κουτιά και δάπεδα της Κυψέλης και σηκώθηκε σκόνη από φωνές , κλάματα, αποκαθηλώσεις και κατάρριψη ιδεατής εικόνας και πάει λέγοντας. Όχι τόσο για το κακό περιεχόμενο της κουβέντας που ξεστόμισε όσο γιατί οι ποιητές, οι ηθοποιοί, οι ζωγράφοι, οι μουσικοί και όλο το καλλιτεχνικό συγγενολόι δεν έχει κανένα δικαίωμα να ξεμακραίνει από τους  πάγιους κανόνες ανθρωπισμού και αξιοπρέπειας. Σε τι διαφέρει η Δημουλά από αυτούς που σε στιγμή ανύποπτη ή προβλέψιμη καθημερινά αλυχτούν για το «κακό ριζικό της Ψωροκώσταινας»; Και κοιτούν με την πιο δηλητηριώδη κόχη του ματιού τους άτυχους μετανάστες που προσπαθούν να εισπνεύσουν λίγο αέρα στην ηλιόλουστη χώρα μας. Διαφέρει στον τίτλο. Αυτή είναι ποιήτρια και είναι και «επώνυμη» ( τι κακός χαρακτηρισμός). Οι άλλοι είναι «ανώνυμοι» και ενίοτε κακομοίρηδες. Είναι άνθρωπος με ελαττώματα. Απλά επειδή μετράει χρόνια «αγιοσύνης» και «τελειότητας» θα μπορούσε να ρεγουλάρει την ελευθεροστομία της. Υπάρχουν άνθρωποι που κρέμονται από τα χείλη της και δεν είναι καιρός για τέτοιες «συμφωνίες».

Και ένα σχόλιο  (άσχετο με το ζήτημα της Δημουλά): Δεν ξέρω από πότε συνηθίζεται η ευκολία στους χαρακτηρισμούς, αλλά είναι κάκιστο να έχουμε γεμίσει από ανθρώπους που αυτοσφραγίζονται ποιητές τη στιγμή που εμπεριστατωμένα μεγαθήρια της εγχώριας ποίησης κόπιασαν δισεκατομμύρια ωρών για να τους αποκαλέσει η ιστορία «ποιητές». Ακούω παντού  ο ποιητής, η ποιήτρια. Και είναι σαν να εννοείται «ο αλάθητος θεός», «η αλάθητη θεά»…


Χρύσα Φωτοπούλου