« Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα στοιχειώδη κατάλογο τραυματικής μνήμης», μου είχε πει , όταν τον ρώτησα, πόσο πολύ, μας στοιχίζει η έλλειψή της. ''Θα ήταν εθνικό καθήκον, να καταγράψουμε τα 100 σημεία που μας έχουν κάνει να υποφέρουμε όλα αυτά τα χρόνια, με την υποχρέωση να τα επαναλαμβάνουμε καθημερινά. Να διατηρούμε, έστω και με το ζόρι, τη μνήμη ζωντανή».
Στο ημιφωτισμένο σαλόνι στα Εξάρχεια, που πρωταγωνιστούν τα βιβλία κι ο γάτος του, ο μεγαλύτερος σύγχρονος ανανεωτής του Ελληνικού Θεάτρου, μου λέει πως, αν η Ελλάδα ήταν θεατρικό έργο σήμερα, θα ήταν σε κοινό πρόγραμμα «Του Κουτρούλη ο γάμος» και ''Η Φαλακρή Τραγουδίστρια''. Ξανακούω τη φωνή του στη μαγνητοφωνημένη συνέντευξη, μαζί με τις ενδιάμεσες άσχετες κουβέντες μας...
-Έχω βιώσει την προδοσία στην ζωή μου δυο φορές. Φίλοι με πρόδωσαν.( ''δεν ξέρω πολλά από ίντερνετ, αισθάνομαι αναλφάβητος, παραπονιέται. ''Να εκπαιδευτείτε κ. Βογιατζή, είναι ένας καινούργιος κόσμος, πρέπει να τον γνωρίσετε'')
-Επειδή δεν έχω τρόπο να πιστεύω και φοβάμαι κάποιες φορές... κάνω ''τουπ'' χοροπηδάω σαν κατσικάκι κι έτσι συνέρχομαι και μπορώ να προχωρήσω. (μιμείται με τα χέρια το χοροπηδητό και γελάει σαν παιδί)
-Τα μάτια μας θα’ πρεπε να μιλάνε από μόνα τους, όταν αντικριζόμαστε, όπως τότε στην χούντα, που οι άνθρωποι συνεννοούνταν με τα μάτια. Δεν βλέπω τώρα κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι είναι αποδεκατισμένοι. Αυτή η υπόγεια συνεννόηση που δεν έρχεται, θα μπορούσε να’ ναι η αρχή της αληθινής αντίδρασης ( ''Μα ο Κοινούσης δεν έλεγε τότε ένα τραγούδι, απόλυτα ταιριαστό με την τωρινή κατάσταση; ''Ναι, το δεν καταλαβαίνω τίποτα'', ''Μπράβο αυτό'').
- Χρησιμοποιώ συχνά τον εαυτό μου ως πειραματόζωο. (ν' αρχίσω λέτε να μαθαίνω υπολογιστές; θα βρίσκω πιο εύκολα όσα χρειάζομαι.. Θα τα καταφέρω;'')
.....Ύστερα ο Μεγάλος Ανήσυχος χάθηκε. .Μ' ένα ''τουπ' ...
