''...προς τα πίσω γυρνούν στις πηγές οι ιεροί ποταμοί,
το δίκαιο και ο κόσμος γεννιούνται πάλι απ’ την αρχή
τελειώνει η βασιλεία των ανδρών,
αλλάζει ο λόγος των θεών,
ο έπαινός τους τη γυναίκα δοξάζει,
ο αιώνας της γυναίκας χαράζει δεν υπάρχει της γυναίκας αντάξιος ερωμένος,
άξιο άξιο άξιο των γυναικών το γένος...''
Σήμερα, γι αυτήν θέλω να γράψω. Ξαναδιαβάζοντας τη Μήδεια, την αγαπώ ακόμη πιο πολύ, έτσι όπως παραπατά σε μια εποχή που ο κλασικός ελληνικός κόσμος παρακμάζει, έτοιμος να περάσει στον εμφύλιο σπαραγμό.
Με συναρπάζει που o Ευριπίδης, κανονίζει μέχρι σήμερα ν ακούω ολοζώντανα τα ουρλιαχτά και τις σιωπές της, για εκείνον τον Ιάσονα, τον προδότη, τον υπολογιστή, τον αυτάρεσκο, τον ωφελιμιστή.. Που χρησιμοποιεί τη ρητορική, για να αναδημιουργήσει την αλήθεια, όπως εκείνος επιθυμεί να είναι.
Του έσωσε τη ζωή, ολοκλήρωσε τους άθλους που εκείνος δεν κατόρθωσε κι αυτός ο καιροσκόπος, την προδίδει και χρησιμοποιεί τη βασιλική οικογένεια της Κορίνθου για το κέρδος, όπως στο παρελθόν χρησιμοποίησε τη Μήδεια.
Το παιχνίδι όμως τώρα, το καθορίζει αυτή. Το λένε Εκδίκηση και παίζεται με τις πληγές όλων, να αιμορραγούν.
Ο σπουδαίος Γιώργος Κιμούλης (ίσως, στο πιο τολμηρό του στοίχημα) θα υποδυθεί τη «Μήδεια», που θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 5 και 6 Ιουλίου, ανοίγοντας τον κύκλο των φετινών Επιδαυρίων. Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος σκηνοθετεί το έργο με αποκλειστικά ανδρική διανομή.
Γιώργος Κιμούλης (Μήδεια), Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Ιάσων), Τάσος Νούσιας (Κρέων), Μάνος Βακούσης (Τροφός). Μετάφραση Κ.Χ.Μύρης, σκηνικά Γιώργος Πάτσας, κοστούμια Γιάννης Μετζικώφ, μουσική Θάνος Μικρούτσικος.
