Η παράσταση του "Θερμοκήπιου" που εντάχτηκε στο Ελληνικό Φεστιβάλ και θα παιχτεί στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων από τις 22 έως τις 26 Ιουλίου εκπληρώνει την αγωνιώδη θέληση του Λευτέρη Βογιατζή "να μην πάει χαμένη η δουλειά των παιδιών, να δικαιωθεί καλλιτεχνικά ο κόπος τους". Αυτή είναι η ΜΟΝΗ αλήθεια σχετικά με την τελευταία επιθυμία του Λευτέρη Βογιατζή, απολύτως τίποτα άλλο.
Με λύπη μου βέβαια, σχεδόν μπορώ να καταλάβω ότι το βαθύ πένθος που προκάλεσε προσωπικά σε πολλούς ανθρώπους η απώλεια του Λευτέρη, δημιουργεί και δημιούργησε ταυτίσεις που καμία σχέση δεν έχουν είτε με τον Λευτέρη των τελευταίων ημερών , είτε με την γενικότερη στάση, ηθική κι αισθητική του σε όλη του τη ζωή:
1. Ο Λευτέρης όχι μόνον δεν ήταν "ποιητικίζων" δεν άντεχε "τις ποιητικές , ευαίσθητες ψυχές" ούτε στη ζωή ούτε στην υποκριτική, ούτε στο θέατρο !
2. Δεν άντεχε καθόλου τους συμβολισμούς και δη τους δακρύβρεκτους και τους ηθικολογικούς ! Ο Λευτέρης ήταν , είναι μεγάλος ποιητής και βαθύς στοχαστής, εξαίρετος χειρόναξ, τσαγγάρηςς" όχι ηθικολόγος
3. Ο γεννημένος αυτός πρίγκιπας με την ακριβή αισθητική, ήταν λαϊκός, σεβόταν βαθιά και τιμούσε και τον δικό του κόπο και τον κόπο των άλλων.. η αγωνία του στο συγκεκριμένο θέμα ήταν να μην αφήσει τους συνεργάτες του ακάλυπτους και καλλιτεχνικά και οικονομικά..
4. Απαντώ στον Γιώργο Σαρηγιάννη, του οποίου την καλή πρόθεση δεν αμφισβητώ. Ας σεβαστεί όμως την θέληση του Λευτέρη και την απόφαση των ανθρώπων που δίπλα του για 30 χρόνια δεν τον "πρόδωσαν" στιγμή, καθώς και των τελευταίων συνεργατών του. που αγάπησε τόσο πολύ ώστε να εμπνευστεί απ' αυτούς κι εξαιτίας τους ν' αποφασίσει ν' ανεβάσει άμεσα τον Οιδίποδα.
5. Ας σεβαστεί την αυτοθυσία του Γιώργου Γάλλου, την τόλμη του, την αφοσίωσή που τόσο γλύκανε την ζωή του Λευτέρη , εκπεφρασμένα και με μεγάλη συγκίνηση..
6. Ελπίζω τα παραπάνω να μην γίνουν αφορμή για αντεγκλήσεις των αντεγκλήσεων, για τροφή των βουλιμικών μπλογκς..
