Με τη διακωμώδηση των ηθών της μέσης κοινωνικής τάξης της εποχής του, στην Πετρούπολη, ασχολείται, με τον ιδιαίτερα καυστικό τρόπο γραφής του, ο Νικολάι Γκόγκολ στο έργο «ΤΑ ΠΑΝΤΡΟΛΟΓΗΜΑΤΑ» που η συγγραφή του ξεκίνησε το 1833 και ολοκληρώθηκε το 1842.
Πρωταγωνιστεί ένα αναποφάσιστο και νωθρό γεροντοπαλίκαρο, που πείθεται από μια προξενήτρα και στη συνέχεια από ένα φίλο του, να ζητήσει σε γάμο την κόρη ενός εύπορου εμπόρου. Πηγαίνουν στο σπίτι του μέλλοντος πεθερού, όπου έχουν μαζευτεί και άλλοι υποψήφιοι γαμπροί. Εκεί, κι ενώ όλα πάνε μια χαρά, την τελευταία στιγμή κυριεύεται από πανικό, στην ιδέα του επικείμενου γάμου και εξαφανίζεται πηδώντας από το παράθυρο. Θα προσπαθήσουμε, με την παράστασή μας, να αποκαλύψουμε την επιθυμία του συγγραφέα για κοινωνική κριτική με παρoνομαστή το γέλιο. Οι ήρωες του Γκόγκολ, μπορεί να γελοιοποιούνται, αλλά όπως έλεγε κι ο Μπιελίνσκι, αναπαριστώνται καλλιτεχνικά και πιστά, τα ήθη της μέσης κοινωνίας της Πετρούπολης, που ελάχιστα όμως, απέχουν από τη σημερινή. Ο Γκόγκολ, έχει τον τρόπο να κοιτάει λοξά αυτόν τον παράξενο κόσμο.
Μαζί μου στο Ηρώδειο για το Φεστιβάλ Αθηνών, ο Χρήστος Λούλης και η Έμιλυ Κολιανδρή, στους ρόλους του Πατκαλιόσιν και της Αγάθια.
* ηθοποιός, σκηνοθέτης.
