Πίνω έναν καφέ σε μια πλατεία στο Παγκράτι. Πάνε 2 μέρες. Το περίπτερο που υπάρχει απέναντί μου ίσως είναι από τα πιο παλιά της περιοχής. Κάνω μια σκέψη. Γρήγορη, πολύ δική μου. Πες ότι είμαστε στον Ιούλιο του 1968 και αυτό το συγκεκριμένο περίπτερο είναι φορτωμένο περιοδικά, εφημερίδες και σοκολάτες αμυγδάλου. Έγχρωμο πρωτοσέλιδο: τα 5 πιο γοητευτικά αγόρια της οθόνης και της σκηνής.
Αν υπέγραφα εγώ το άρθρο, τα πράγματα θα είχαν ως εξής:
Καλό μήνα, κορίτσια. Το κείμενο που ακολουθεί είναι ανάλαφρο όπως ένα πουά φόρεμα παραλίας. Θα το διαβάσετε με μια ανάσα. Ίσως στο διάλειμμα μιας ταινίας στο θερινό της "Όασης", σε μια παραλία με ή χωρίς κόσμο, πίνοντας γρανίτες λεμόνι σε μια ωραία αυλή στην Πλάκα ή τα Πετράλωνα. Τέλος πάντων, ό,τι θέλετε κάντε. Να υπενθυμίσω ότι ο Ιούλιος δεν έχει καμία σχέση με ό,τι προηγήθηκε. Είναι θεόμουρλος και θέλει τη "συμπαράστασή σας".
Τα 5 πιο γοητευτικά αγόρια της οθόνης και της σκηνής.
Αλέκος Αλεξανδράκης: Είναι σοβαρός, φιλικός, γοητευτικός, έχει πράσινα μάτια, καπνίζει ντάνχιλ και αγαπάει τη θάλασσα. Τα κορίτσια τον αγαπούν γιατί δε μοιάζει με κανέναν. Η Ρένα από τη Ρόδο, κατά τη διάρκεια γυρίσματος της ταινίας "Το Δόλωμα" άρπαξε την μπλούζα του (λευκή με μπλε ρίγες) που είχε αφήσει σε μια καρέκλα στην παραλία. Η Βουγιουκλάκη την είδε, αλλά έκανε τα στραβά μάτια. Αχ, Αλέκο..
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Τα αγόρια από τον Πειραιά είναι λίγο στριμμένα. Έτσι δεν είναι, Δημήτρη; (Άσχετο): Ένα μεσημέρι στη Σταδίου μια παρέα από Ιταλίδες τουρίστριες τον περικύκλωσαν, ενώ η πιο θαρραλέα του ζητούσε να την παντρευτεί. Ο Παπαμιχαήλ, της έδειξε τη βέρα του λέγοντάς της "μια άλλη φορα". Έχει ψιλοπαχύνει τώρα τελευταία, αλλά παραμένει ο αιώνια γοητευτικός "Πάνος Φλωράς" του "Ξύλου".
Νίκος Κούρκουλος: Α, εδώ τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Και στη "Γειτονιά των Αγγέλων" να μην τον είχαμε δει ή στη "Λόλα" με την Καρέζη και αρκούμασταν μόνο στους ποδοσφαιρικούς αγώνες της Κυριακής το ίδιο λιπόθυμες θα προφέραμε τ' όνομά του. Τα πρωινά της Δευτέρας θα τον πετύχεις στο καφενείο του Τόλη στην πλατεία Γαρδένιας (Ζωγράφου) να διαβάζει (όχι εφημερίδες πάντως). Αν θες να του μιλήσεις, μην τον αποκαλέσεις "κύριο". Θυμώνει. Το τσέκαρα.
Κώστας Βουτσάς: Πολύ κοινωνικός, γελάει συνέχεια, γελάς και συ μαζί του. Φταίει η Θεσσαλονίκη; Της Τάνιας της αρέσει πολύ. Σε λίγες μέρες ξεκινάει παραστάσεις στο καλοκαιρινό Αθήναιον. Θα την πάρω να πάμε. Α, ξέρετε ότι κυκλοφορεί με ποδήλατο στην Πατησίων; Ναι, ναι!
Δημήτρης Χορν: Τον άφησα τελευταίο, επίτηδες. Είναι ωραίος, ναι, ταλαντούχος, ναι, του αρέσουν τα πάρτυ και τα ταξίδια, τα καλαίσθητα ρούχα, η μουσική, τα ντροπαλά κορίτσια, το καλοκαίρι, η Άνδρος, ο Σεφέρης, η Πλάκα. Χορεύει απαράμιλλα. Σ' ένα πάρτυ στο σπίτι της Τζένης Καρέζη, στην Κυψέλη, όπου ήμασταν όλοι καλεσμένοι με ξεβίδωσε. "Κρίμα τόσο χαριτωμένο κορίτσι να ' σαι τόσο άρρυθμη, ρε παιδί μου!". Στην Ηρώδου Αττικού ίσως τον πετύχετε να βγάζει βόλτα τον σκύλο του. Σε άσχετες ώρες.
Αυτά. Σε πέντε λεπτά σχολάω. Τα λέμε στου Παπασπύρου για παγωτό.
*Οι πολύ συγκεκριμένες λεπτομέρειες είναι όλες φανταστικές. Αλλά έχει σημασία;
