"Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σέναν ορκιζόμαστε
Πάλι του χρόνου να μας βρεις στο βράχο να φιλιόμαστε". Ελύτης στη Σύμη, με σπρέι σε κάποιον τοίχο.
Ακολουθούν πέντε πραγματάκια. Απλά και κοινότοπα. Ναι, κοινότοπα.
Ραστώνη, ραθυμία, νωθρότητα. Λατρεμένες και οι τρεις, Αύγουστο μήνα. Σπάσ' τες λίγο με 1-2 ώρες ακινησίας σε μια θεατρική πλατεία. Μετά, άλλος αέρας.
Θα συναντήσεις ανθρώπους που γνωρίζεις. Εννιά στις δέκα φορές συμβαίνει. Πού αλλού τέτοια τύχη. Η επικοινωνία τον Αύγουστο είναι στην "εντατική". Ξέρεις τώρα..
Επειδή τα θέατρα είναι ανοιχτά, έχεις την ευκαιρία να πατήσεις κανονικό χώμα, ν' ακούσεις το θρεμμένο τζιτζίκι της υπαίθρου (αν είσαι εκτός), να σκοντάψεις σε κανα δέντρο. Πόσο καιρό έχεις να σκοντάψεις σε δέντρο..
Όταν τελειώσει η παράσταση, δε θα βιάζεσαι, όπως συμβαίνει συνήθως τον χειμώνα. Οπότε μετά, με το ραχάτι σου και όπως σε βολεύει, αρχίζεις το μπίρι μπίρι για την παράσταση, για τους ηθοποιούς, για τον συγγραφέα. Διαλέγεις σε ποιο πηγαδάκι θα κάνεις ντου.
Αν επιλέξεις το θέατρο, είσαι θεός (όπως ο Αύγουστος). Καλύτερη συγκέντρωση, πιο πολλές οι πιθανότητες κέρδους. Ακόμη και τα βιβλία στην παραλία, εκτός του ότι δεν είναι πια στυλ μέσα στην πολυμορφία του πλήθους, δεν καταπίνονται εύκολα.
Αν δε συμφωνείτε, βάλτε φωτιά "στη σελίδα".
Χρύσα Φωτοπούλου
