Με τον Ιούνιο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο είμαστε φίλοι από τότε που ήμουνα μικρός.
Ο Ιούνιος είναι ο πιο νέος από όλους, ο πιο ανώριμος και ο πιο παρορμητικός. Στην παρέα κοροϊδευτικά τον φωνάζουμε Ιούνιο Καίσαρα και αυτό τον πειράζει πολύ.
Ο Ιούλιος είναι ο πιο θερμός και ο πιο ξέγνοιαστος από όλους. Καμιά φορά τόσο θερμός που δεν αντέχεται, αλλά είναι παλιό φιλαράκι και τον αντέχουμε όσοι τον γνωρίζουμε καλά.
Και ο Αύγουστος, τι να πεις για τον Αύγουστο…Ο πιο ρομαντικός από όλους, καθώς και ο πιο ώριμος.
Και ελαφρά μελαγχολικός, επίσης.
Και τι δεν έχω κάνει με την παλιοπαρέα αυτή!
Κάμπινγκ, νυχτερινά μπάνια, τρελά μεθύσια, έχουμε γυρίσει νησιά και νησιά.
Οι ήχοι από το φερμουάρ των άλλων αντίσκηνων, πρωϊνιάτικα, ενώ προσπαθείς να ξυπνήσεις και πρέπει γιατί καίγεσαι μες την igloo, φέτα καρπούζι μέχρι την μέση στη θάλασσα, ύπνο στην παραλία, αγκαλιά με το κουκλί που σε τρελαίνει και δουλεύει και αυτή Θεσσαλονίκη, και τι δε μου τους θυμίζει!!
Αυτά ήταν καλοκαίρια!
Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάπως χαθεί, δυστυχώς.
Ο Ιούνιος χάθηκε πρώτος.
Σαν έγινε φοιτητής, αποσπάστηκε από την παρέα, όλο δουλειά και δουλειά…
Πάντα έχει εκκρεμότητες, σαν αρχίζει το καλοκαίρι. Σπάνια βρισκόμαστε σε καμιά παραλία, μόνο για κανένα διήμερο.
Μου' χει λείψει η παρορμητικότητά του, η παιδικότητά του..
Ο Ιούλιος σαν πάτησε τα τριάντα εγκατέλειψε και αυτός, έγινε εργασιομανής.
Αλλά δεν φταίει αυτός, «είναι η κατάσταση ρε φίλε» όπως λέει. Τον βλέπω συχνότερα, αλλά όσο περνά ο καιρός και αυτός εγκαταλείπει σιγά-σιγά..
Μόνο με τον Αύγουστο τα λέμε πια, αλλά και αυτόν λίγο τον βλέπω, κοντά στην γιορτή της Παναγίας που κι αυτός κι εγώ παίρνουμε καμιά αδειούλα…
Έτσι, για καμιά βδομάδα λίγο να ξεσκάσουμε.
Τζα και γεια, όχι όπως σαν ήμασταν παιδιά,
Όχι όπως σαν ήμασταν…
*Ο Γιώργος Κολοβός είναι ηθοποιός. Σχολείο, πανεπιστήμιο, Κρατικό Θέατρο, όλα αυτά τα τελείωσε στη Θεσσαλονίκη, την πόλη του. Οι φίλοι του, οι τρεις καλοκαιρινοί μήνες -όπως λέει στο κείμενό του- ήταν και θα είναι πάντα γενναιόδωροι μαζί του.
Χ.Φ
