Καύσωνας, Δεκαπενταύγουστος. Υπαγορεύω και τα πλήκτρα ανεβοκατεβαίνουν μόνα τους.
Θαύμα.
Ποια Παναγία απ' όλες;
Δεν ξέρω.
«Το θέατρο είναι μια γλυκιά κρυψώνα, για αυτούς που έκρυψαν μυστικά την παιδική τους ηλικία σε μια τσέπη και ξέφυγαν έτσι για να συνεχίσουν να παίζουν μέχρι το τέλος της ζωής τους», είχε πει κάποτε ο σκηνοθέτης Μαξ Ράινχαρντ.
Aυτοί που έκρυψαν μυστικά την παιδική τους ηλικία σε μια τσέπη είναι :
-Αυτοί που κρατούν με κάθε κόστος τα όπλα που με κόπο βρήκαν
-Αυτοί που θεωρούν λογική κατάληξη μια υπέροχη αθανασία
-Αυτοί που δεν παραιτούνται από τα "αδύνατα σχέδια"
-Αυτοί που την επιβεβλημένη κακή όψη την κάνουν χαρτοπόλεμο
-Αυτοί που αδιαφορούν για όλα εκείνα που σκέφτονται οι θέσει γερασμένοι
-Όλοι οι επόμενοι που θα γεννιούνται χωρίς να είναι μετρημένες οι μέρες, τα χρόνια. Τίποτα.
Μια άδεια τσέπη είναι πιο βαριά από εκείνη που κρύβει μέσα της την ανομοιομορφία μιας εξαίσιας παιδικής ηλικίας.
Χρύσα Φωτοπούλου
