Ο Σεπτέμβρης είναι ένας γενάρης όπως λέει η Στέργια. Η ουσιαστική αρχή των πάντων. Από τα σχολεία που τον μονοπωλούν μέχρι τις επιστημονικές δίαιτες ενάντια στην οξείδωση και τις ελεύθερες ρίζες.
Ξεσκονίζονται μαρκίζες και σκουπίζονται μοκέτες, ανασυγκροτούνται τα καμαρίνια, πάνω στους καθρέφτες καινούριες σημειώσεις, στα συρτάρια καινούρια κείμενα. Πρόβες και σε λίγο οι πρεμιέρες. Οι άνθρωποι, οι γνωστοί με τα μικρά τους ονόματα στα ταμεία, τα περίπτερα απέναντι που περιμένουν τα 10λεπτα διαλείμματα. Πωλήσεις στο ενδιάμεσο. Οι διαδρομές μέσα στην πόλη. Ποια λεωφορεία περνούν απ' έξω απ' τα θέατρα. Τα σημειώνεις. Μέχρι να μάθεις να οδηγείς ή ν' αγοράσεις ασφαλές κράνος για το ποδήλατο.
Η Αθήνα αξίζει γι' αυτή τη χειμερινή σεζόν που εσωκλείει όλα αυτά που η επαρχία καταπίνει τον απόηχό τους.
Ρίχνω μια ματιά στο "Σαν σήμερα" από συνήθεια. Θάνατοι: 2 Σεπτέμβρη 1984 ο Κατράκης, 2 Σεπτέμβρη 2004 η Ζαφειρίου. Του χρόνου θα υπάρχει και το όνομα του Αντώνη Βαρδή, 2 Σεπτέμβρη 2014.
Το αναφέρω γιατί τελικά δε θα μπορέσω να συνειδητοποιήσω ποτέ ότι, όταν εγώ μιλάω για αρχή, είναι απόλυτα λογικό κάπου να σημειώνεται και ένα τέλος.
Δεν είναι ανώριμο, είναι μόνο ανθρώπινο.
Χ.Φ
*O τίτλος ανήκει στον Πωλ Βαλερύ
