Ο Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ, από τη Βαρκελώνη, είναι από τους άντρες που παρατηρούν πολύ τις γυναίκες. Είναι συγγραφέας, απ’ αυτούς που τυραννιούνται πολύ για να βρουν πλοκή και χαρακτήρες. Το έργο «Δύο γυναίκες χορεύουν» το έγραψε, όταν «συνέλαβε» μια ηλικιωμένη, που παθιασμένα αγόραζε παιδικά κόμικ, θέαμα που τον έκανε να καρδιοχτυπήσει.
Φαντάστηκε ζωές μοναχικών, ταλαιπωρημένων γυναικών, που αναζητούν τα τούνελ που γυρνούν καρφί στην παιδική ηλικία, που μπορούν να σε κάνουν να γελάς, κι ας μη γελούν αυτές. Γυναίκες που δεν αντέχουν η μία την άλλη κι όμως μια ανάγκη τις δένει και τις κρατά σφιχτά, σε έναν λυτρωτικό χορό, όπου το κωμικό και το τραγικό ενώνονται, όπου τα κορίτσια, όσα χρόνια κι αν περάσουν, μένουν πάντα νέα.
Τελικά, ο Ζουζέπ έφτιαξε μια κομεντί, για ηθοποιούς που ξέρουν να ισορροπούν πάνω σε κλωστές κι έλαβε ως χάδι το βραβείο Μαχ καλύτερου έργου και παράστασης 2012. Το 2013 παρακολούθησε την ελληνική παράσταση του έργου του, στο Θέατρο Ιλίσια - Βολανάκη, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη, με πρωταγωνίστριες τις Χρυσούλα Διαβάτη και Θάλεια Ματίκα. Οι άντρες έβγαιναν απ’ την αίθουσα λέγοντας «ήρθαν Ερινύες, πάω να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου» ή «ζήλεψα γιατί είστε γυναίκες και μόνο εσείς εχετε τέτοιο πλούτο συναισθημάτων». Ο Ζουζέπ βγήκε κατασυγκινημένος, λέγοντας πως η ελληνική παράσταση του έργου του, ήταν η καλύτερη.
