01.20 Έχω γυρίσει απ’τον Βύρωνα και το δυνατό «Μανιφέστο του πολέμου» που έφτιαξε με οίστρο κι έμπνευση η Κυρία Ρούλα Πατεράκη και νιώθω την ανάγκη να γράψω ένα πρώτο σχόλιο για τον εξαίρετο Δημήτρη Λιγνάδη που συναρπάζει σε αυτόν… Το ανεβάζω στο Facebook: «Ο ύστατος λόγος του Περικλή.Ο Δημήτρης Λιγνάδης φωτίζει την κάθε λέξη,την κάθε πρόταση-οι σιωπές του ηχηρές, οι παύσεις του έντονες, η αλήθεια του ζηλευτή.Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρια μαζί με τα δικά του.Καθηλώνομαι…Το Μανιφέστο του πολέμου που έχει φτιάξει με ψυχή η Κυρία Ρούλα Πατεράκη έχει πολλούς άσσους και μια ομάδα εξαίρετων ηθοποιών που υπηρετούν το όραμά της με συγκινητική δεινότητα.Εκείνος είναι όμως που…κλέβει την παράσταση.».Το «στοίχημα»της Πατεράκη είναι δύσκολο και απαιτητικό,όμως με σκληρή δουλειά το κέρδισε και εντυπωσίασε το κοινό…Αύριο[σήμερα πια!]είναι η τελευταία παράσταση στον Βύρωνα και πρέπει να πάτε…
01.36 Τι μαγικό πλάσμα είναι η Πατεράκη. Η Κυρία Πατεράκη. Τελειομανής-μου θύμισε το Λευτέρη,όταν λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση ζήταγε μετά μανίας μια ειδική σκούπα για να… στρώσει τη σκηνή!-,έντονη,παράφορη,μα και ζηλευτά παθιασμένη.Με γάντια στα χέρια και ένα σακουλάκι με μπισκότα για τις…δύσκολες ώρες,σάρωνε τον χώρο,ενδιαφερόταν για όλα: από τα φώτα και τους καλεσμένους, μέχρι τα ρούχα των ηθοποιών,την ώρα της εισόδου των θεατών…Μέσα σε όλη αυτή την «τρέλα»έκατσε για λίγο στο πλάι μου στους πάγκους,με ρώτησε για την μητέρα μου με ενδιαφέρον και γλύκα κι έμοιαζε «ερωτική»όταν αναφερθήκαμε σε ένα πρόσωπο,ένα συνεργάτη-φίλο της…Πολυσχιδές πλάσμα,πολυεπίπεδο.Όπως και οι δουλειές της. Το «Μανιφέστο»της ατμοσφαιρικό,δυνατό και έντονο,εύρυθμο και ακριβές.Μην το χάσετε…
01.45 Σου έχω και αποκλειστικό για εκείνη… Είχε,μου λένε,προτείνει στο Εθνικό Θέατρο, να ετοιμάσει για αυτό το «Προς Δαμασκό»κι η απάντηση δεν ερχόταν για καιρό,μέχρι που ζήτησε να μάθει τι συμβαίνει…Η απάντηση ήταν αρνητική-δεν «χωρούσε»στο «μενού». Δικά σας τα σχόλια…Δεν περιγράφω άλλο!
02.20 Εγώ πότε θα κοιμηθώ με την τρελή υπερένταση; Έφυγα εννιά το πρωί απ’ το σπίτι μου και γύρισα μετά τα μεσάνυχτα…
11.10 Την καλή Μαρία Λεκάκη προσέγγισαν οι Αλέξανδρος[Ρήγας πάντα]-Δημήτρης Αποστόλου για να την «κλείσουν»για τις γερές «Φόνισσες της Παπαδιαμάντη» τους και ενώ βρήκε δελεαστική την πρότασή τους,δεν μπόρεσε να την αποδεχτεί αφού είχε συμφωνήσει να πρωταγωνιστήσει στα «39 σκαλοπάτια»του Άλφρεντ Χίτσκοκ που θα δούμε σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Παναγόπουλου. Ο ίδιος θα παίξει μαζί της μαζί με τους Αντώνη Γκρίτση και Μιχάλη Μουλακάκη…
11.50 Νέο «χτύπημα»από τον αξιόλογο Ιάκωβο Μυλωνά που τον γνωρίζω απ’τα χρόνια που ήταν μαθητής στην δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης-τι πρόβες,τι παραστάσεις,τι Επίδαυροι, τι Λυγουριά,τι Καπάκια,τι Εν Δελφοίς και τι τρελά ξενύχτια!-.Από τις 8 Οκτωβρίου,κάθε Τετάρτη στις 20.00 και κάθε Πέμπτη στις 21.00 θα παίζει στο έργο του «Χωρίς ανάσα»,το οποίο σκηνοθετεί ο ίδιος,με συμπρωταγωνίστριά του την καλή Χριστίνα Πομόνη.Θες λεπτομέρειες;
11.55 Σου παραθέτω το σημείωμά του… «Το έργο είναι η απόλυτη ιστορία αγάπης και πάθους. Ο έρωτας μπορεί να κρατήσει για πάντα. Είναι ένας ύμνος στις ανθρώπινες σχέσεις.Στο άλλο μισό που ψάχνουμε για να ολοκληρωθούμε…Μια ιστορία που ακολουθεί ένα ζευγάρι απ’την πρώτη στιγμή που γνωρίζεται,που λατρεύει ο ένας τον άλλο,που ανασαίνει ο ένας μέσα από τον άλλο.Μια ιστορία που όσο παραμυθένια και αστεία είναι στην αρχή τόσο περίεργη αλλά και μυστηριώδης γίνεται στη συνέχεια.Υπάρχει ένα μυστικό μεταξύ τους».Τα υπόλοιπα επί σκηνής!
15.20 Το είδες το γερό αποκλειστικό μου ότι «πάγωσε»η «Ωραία μου κυρία»; Υπάρχει,λέει, σκέψη να «πάει»του χρόνου.Τι σημαίνει αυτό για την Ζέτα Μακρυπούλια;Ότι αρνήθηκε τη «Μελωδία της ευτυχίας»για να κάνει μετά του Κιμούλη την «Ωραία μου κυρία»και τώρα που αυτή «πάγωσε»,έχασε και τη «Μελωδία»,αλλά και την ευκαιρία να κάνει κάτι στο θέατρο-εκτός αν…σκάσει κάτι στην διαδρομή με τόσες γερές ανατροπές που γίνονται.Για την ώρα έχει κλείσει μόνο για την τηλεόραση το «Rising Star»που θα δούμε στο Μεγάλο Κανάλι στο δεύτερο μισό της σεζόν…
