Της Χ. Φωτοπούλου
Στέλιος Μάινας.
Όταν παρακολουθήσαμε την "Τίρζα" η Α . πέταξε την ατάκα "Ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου, ο Μάινας". Μπορεί να είναι και μπαμπάς στη σκηνή και να ουρλιάζει όσο θέλει, δε θα τον πούμε ψεύτη, ποτέ. Και γκράντε γοητευτικός και κακός και καλός και όλα. Αυτό λέγεται γενναιοδωρία ή εκπαιδευμένη διάθεση; Κάπως λέγεται, αλλά δεν είναι η ορολογία που μας ενδιαφέρει όσο αυτό το χαρακτηριστικό που, αν το βρεις σε ηθοποιό, του σφίγγεις το χέρι και γίνεσαι θαυμαστής του.
Αν αυτή η σκηνική εγρήγορση έχει να κάνει και με τον προσωπικό χρόνο εκτός ρόλου, που διαθέτει ο ηθοποιός και τον τρόπο που τον διαχειρίζεται, τότε η προεργασία του Μάινα, έχει χώρο μόνο για θετικά σχόλια.
Και άνθρωπος που πιστεύει ότι η τέχνη έχει τη μεγάλη δυνατότητα να κινητοποιήσει τον κόσμο, είναι ντε φάκτο σίγουρο ότι διαθέτει τα όπλα και τα εφευρήματα, να εξελίξει όσα διαθέτει και να διευρύνει τη μικρή του περιοχή, μέχρι εκεί που δεν πάει. Τι ωραίο που είναι το θέατρο και τι γοητεία αντιγυρίζει σε όσους το αγαπούν.
Άρης Λεμπεσόπουλος.
Γιατί επέλεξαν τον Λεμπεσόπουλο για "Μίκη" στο "Ποιος τη ζωή μου.." με ρώτησε ένας φίλος μου. Δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω του απάντησα. Είχα διαβάσει τότε και μια κουβέντα του, κάτι του τύπου "Ο Μίκης ήταν κάτι ξένο για μένα..", κουβέντα που με είχε παραξενέψει. Περίεργη παραδοχή. Για να παραδεχτείς κάτι τέτοιο μάλλον σε κράτησαν μακριά οι δικοί σου και οι ευρύτερα δικοί σου. Άρα είσαι μακριά και από τα τόσα και τόσα ποιήματα που μελοποίησε;
Δεν ξέρω και ας μην κλέβω τους ιστούς της προσωπικής του ελευθερίας. Δικαίωμά του. Τον "Μίκη" του, όμως, τον είδα δειλό. Δε θα μπορούσα να κάτσω δίπλα σε τόσο άτολμο άνθρωπο. Ούτε να μπω στον κόπο της συν-αίσθησης, της ταύτισης, της συν-σκέψης. Ο Α. Λ ενώ έχει ένα εκτόπισμα πιο λυρικό, πιο εσωτερικό και μπορεί να δημιουργήσει ατμόσφαιρα σε μια θεατρική πλατεία ωστόσο αυτή η αδυναμία του δηλ. το άκαμπτο, να το κάνει ελαστικό (ούτε κουβέντα να βρεθεί -λίγο- πάνω από τον εαυτό του) τον αφήνει έξω από τη διαδικασία: τα 5 πράγματα που διαθέτει να τα κάνει δέκα.
Η συντήρηση αυτών που υπάρχουν, είναι συνώνυμη με ένα μισοάδειο ψυγείο, αδιάφορο, που απλά έχει πιάσει πάγο. Ενώ θα μπορούσε να έχει άλλη τύχη.
Διαβάστε επίσης:
Plus or minus? 25/9/2014 με Κ. Καραμπέτη και Μ. Ντενίση
Plus or minus? 26/9/2014 με Ξ. Καλογεροπούλου και Λ. Κιτσοπούλου
Plus or minus? 27/9/2014 με Ρ. Χαραλαμπίδη και Α. Παπαδημητρίου
Plus or minus? 28/9/2014 με Δ. Κατρανίδη και Μ. Παπακωνσταντίνου
Plus or minus? 29/9/2014 με Μ. Καβογιάννη και Μ. Πρωτόπαππα
