Η Χ. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΔΕ ΠΡΟΒΑ ΣΤΑ "ΠΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ"

Πριν την πρόβα
Αναμονή στα σκαλάκια του Μικρού Παλλάς, κάποιοι περαστικοί ρωτούσαν "τι θα δούμε φέτος, εδώ;", μια κοπέλα απαντούσε με πνιχτά γελάκια. Ο θίασος περίμενε την Αλίνα Κωτσοβούλου για να ξεκινήσει. Πίνουμε τσάι με ρόδι. Δίνουμε τα χέρια με τον Θοδωρή Αθερίδη "Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω" "και εγώ, πολύ". Πφφ, πάλι το αριστερό χέρι έδωσα. Η Μ. λέει ότι είναι κάπως να δίνεις το αριστερό χέρι. Οκ, δε θα το ξανακάνω. Ο Ζουγανέλης μας στέλνει φιλιά. 10 χρόνια τώρα που τον συναντώ, στους κοινούς τόπους, είναι ο μόνος άνθρωπος που χαιρετιόμαστε χωρίς να χουμε πει τα μικρά μας ονόματα. "Έτσι είναι ο Γιάννης, με όλους" μου λέει η Α. Πάλι χάνω την αποκλειστικότητα. Καθόμαστε στο κέντρο. Εκεί μας ήθελε όλους, μαζεμένους ο Ζουγανέλης. Στο κέντρο λοιπόν. Και είμαστε κάμποσοι. Προεόρτια γέλιου. Ωχ, κατάλαβα.

Η πρόβα αρχίζει
Γιάννης Ζουγανέλης με κιθάρα και ρούχα θαυματοποιού, εξηγεί τι και πώς, γελάει, αυτοσχεδιάζει, τρέχει, σταματάει, ξεκαρδιζόμαστε εμείς, πειράζει τους θεατές, εγώ φοβάμαι μην απευθυνθεί σε μένα και τα χάσω, μετά δε φοβάμαι. Ρε συ, περνούν πολύ καλά αυτοί εδώ! Πολύ καλά. Υπέροχος Θοδωρής Αθερίδης, γλυκός και γενναιόδωρος. Και ο Ελευθερίου. Ερχόμαστε στον Ελευθερίου που κατάφερε με αυτά που έλεγε και με τον τρόπο που τα έλεγε (ταμάμ σπασμένη προφορά ανθρώπου που μένει στην Ελλάδα και κατάγεται από την Αλβανία. Το ρο, το χου, το σίγμα, το ξου που γίνεται ψου. Γλωσσολογική μελέτη, μελέτη ύφους, κορμοστασιάς, τα πάντα). Εγώ με αυτόν τον άνθρωπο γέλασα πολύ. Και ήθελα να γελάσω χθες, χωμένη σε βελούδινα, κόκκινα καθισματάκια. Οι τεχνικοί θαυμάζουν την Ευαγγελία Συριοπούλου. "Πόσο ψηλή, θεούλη μου. Ξεχνάς με την παρουσία της ποια άλλη θα μπορούσε να είναι σ' αυτό τον ρόλο".

Η ιστορία
Ο Θ. Αθερίδης είναι ειδικός πια στη συγγραφή ιστοριών που συνοψίζουν την κοινή πραγματικότητα με τον πιο δηκτικό, σουρεαλιστικό χιούμορ. Όσο παράξενη είναι η ουσία που συγκροτεί την ζωή του καθένα, άλλο τόσο παράξενος είναι ο τρόπος που γίνεται σκηνική δράση. Με χιούμορ, έξυπνες ατάκες, ικανούς ηθοποιούς που μπορούν να αυτοσχεδιάσουν "γράφοντας επί τόπου τη δεύτερη βερσιόν" και δε συμμαζεύεται. Τον απασχολεί η μαζική συγκατάβαση της ελληνικής κοινωνίας να καταπίνει λαμόγια χωρίς δυσκολία στη χώνεψη και θέλει, θέλει πολύ να γίνει το θαύμα. Εκείνο το θαύμα που θα δώσει ένα τέλος σ' αυτό το πανηγύρι με τη φαινομενική γελοιότητα. Γελοίο μεν, καταστροφικό δε.

 

Συμπέρασμα
Μικρό Παλλάς για γέλιο και σκέψη επί τόπου, παρέα με όλη αυτή την ταλαντούχα, τρελή παρέα.

 

Διαβάστε περισσότερα για τα "Πράματα και θάματα"