Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ Π.

Δεν πίστεψα ποτέ ότι η Μαρία Πολυδούρη, η ποίητρια από την Καλαμάτα, είναι η φωνή μόνο της αργής επιθυμίας ή του μελοδραματισμού που εσωκλείει κάθε τι ανεκπλήρωτο. Εγώ έβλεπα και βλέπω φως. Και ξέρω δεν είμαι η μόνη.

Δίπλα στα ηχηρά της επιτεύγματα μπορώ να τοποθετήσω τους καταφατικούς της λυγμούς. Δίπλα στα ανοσοκατασταλτικά την ανάγκη της να χορέψει φοξ τροτ. Είναι πολύ πιθανό πάνω στα μπουκαλάκια με τα φάρμακα να 'γραφε υστερόγραφα για τον Κ.Κ ή για όποιον θα μπορούσε να είναι δέκτης της πιο ψιθυριστής αλήθειας της.

«Δεν πρόκειται για μια προσωπογραφία της Μαρίας Πολυδούρη», εξηγεί ο σκηνοθέτης, Θοδωρής Γκόνης,. «Πρόκειται για το δρόμο που άνοιξε η Μαρία Πολυδούρη, την οδό που κατοικείται απ’ όλες τις γυναίκες του κόσμου, από την Κλεαρέτη  Δίπλα- Μαλάμου έως τη Sylvia Plath. Απ’ όλες τις ποιήτριες του κόσμου.  Έχοντας αυτό σαν οδηγό, σαν GPS- κι έναν μονόλογο Λερναία Ύδρα-, βρεθήκαμε ηθελημένα πολύ μακριά της, για να καταλάβουμε τελικά πως η απόσταση είναι που σε φέρνει κοντά σε ένα τέτοιο πρόσωπο. Η απόσταση σου επιτρέπει τη συνάντηση».

Η απόσταση σου επιτρέπει τη συνάντηση.

Και μου επιτρέπω αυτή η παραδοχή να καθορίσει τη σημερινή Παρασκευή, 3 Οκτώβρη 2014.

Χρύσα Φωτ.

*Η «Οδός Πολυδούρη» της Ρούλας Γεωργακοπούλου, ο μονόλογος για το δρόμο που «περπατούν» όλες οι γυναίκες του κόσμου, που συγκίνησε το κοινό την περασμένη σεζόν, ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή του Θεάτρου Βασιλάκου για δέκα μόνο παραστάσεις.

Παίζει η Ιωάννα Παππά