Η Λένα Παπαληγούρα σημειώνει, ειδικά στο Onlytheater.gr, τις αγαπημένες της θεατρικές κουβέντες. Έχει κι άλλες, αλλά αυτές είναι οι πρώτες που πέρασαν απ' το μυαλό της.
1."Είμαστε απ' την ύλη που' ναι φτιαγμένα τα όνειρα και τη ζωούλα μας την περιβάλλει ολόγυρα ο ύπνος." Τρικυμία
2."Κλαίω συνέχεια, αλλά βαθιά μέσα μου. Έτσι που κάνεις να μην μπορεί να το δει. Κι ο Τζωρτζ κλαίει συνέχεια. Κι οι δύο κλαίμε. Κλαίμε και μετά να τι κάνουμε, παίρνουμε τα δάκρυά μας και τα βάζουμε στις κωλοπαγωθήκες στο Ψυγειο μεχρι να παγώσουν. Και μετά τα βάζουμε στο πότο μας".
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ
3."Θα' ρθει καιρός που θα φύγουμε και μεις για πάντα. Και θα μας ξεχάσουν. Θα ξεχάσουν τα πρόσωπά μας, τις φωνές μας, το πόσες είμαστε. Όμως τα βάσανά μας θα γίνουν χαρά για κείνους που θα' ρθουν ύστερα από μας. Η ειρήνη κι η ευτυχία θα βασιλεύουν στον κόσμο και οι άνθρωποι θα θυμούνται με καλοσύνη και θα ευλογούν όλους εμάς που ζήσαμε πριν από αυτούς. Ω, αγαπημένες μου αδελφές η ζωή μας δεν τελείωσε ακόμα. Θα ζήσουμε." Οι τρεις αδερφές
4. "Είν' η αγάπη φονικό που ζωντανό σ´ αφήνει.
Είν´ η αγάπη ξενιτιά που παίρνει το παιδί σου
και κάθε μέρα καρτερείς μη και γυρίσει πίσω.
Ειν´ η αγάπη όνειρο που θέλεις για να τρέξεις
μα από τη γη τα πόδια σου δε λες να ξεκολλήσεις.
Είν´ η αγάπη χείμαρρος χιμάει και σε συντρίβει.
Αρρώστια είναι ν αγαπάς αρρώστια που σε λιώνει
μα δε γυρεύεις γιατρικό δε θέλεις να μερώσεις
Αγάπη είναι ν' αγαπάς όποια πληγή σ´ανοίγει
Αγάπη είναι η μοναξιά που πρέπει στον καθένα
Αγάπη είναι να κοιτάς την πόρτα ολοένα
Αγάπη είναι να μιλάς στα φύλλα και στα δέντρα,
στις πέτρες, στα τριαντάφυλλα, στους τοίχους, στα ταβάνια..."
Της Λένας Κιτσοπούλου
Από την "Γκόλφω" του Καραθάνου
5. "The tears of the world are a constant quantity. For each one who begins to weep somewhere else another stops. The same is true of the laugh. Let us not then speak ill of our generation, it is not any unhappier than its predecessors. Let us not speak well of it either. Let us not speak of it at all. It is true the population has increased." - Samuel Beckett, Waiting for Godot (Το κομμάτι για τα δάκρυα).
6. «Να μη δήτε πια ποτέ σας
τα όσα έπαθα φριχτά, κι όσα έχω κάνει,
σε σκοτάδι να βλέπω όσους δεν πρέπει,
να μη νιώθω όσους ποθούσα να ξέρω». Οιδίποδας
7. "Αν όμως, σκέφτομαι,
δε μας εβύθιζε ο θεός
ποιος θα μιλούσε τωρα για την Τροία
Ανώνυμοι
θα χανόμαστε στο σκοτάδι
της Ιστορίας
Τώρα που καταστραφήκαμε
Θα γράψουνε για μας
Θα κανουν τα παθήματα μας τραγωδίες
Και θα μας βλέπουν οι μελλούμενες γενιές,
θα μας χειροκροτανε." Εκάβη, Tρωάδες
8. Ξέρεις κάτι που το λένε γκρο-πλαν; Η κάμερα προχωράει, προχωράει κι εσύ στέκεσαι ασάλευτος και το κεφάλι σου και το πρόσωπό σου παγιδεύονται στο κάδρο της κάμερας, λουσμένα στο φως κι ολόκληρη η τρομακτική ιστορία της ζωής σου ουρλιάζει την ώρα που χαμογελάς...
Alexandra Del Lago (Sweet Bird of Youth by Tennessee Williams)
9. Νύφη:..."κι γω θα κοιμηθώ στα πόδια σου για να φυλάω τα όνειρά σου. Γυμνή, κοιτάζοντας τον κάμπο. Σα σκύλα. Γιατί σκύλα είμαι. Γιατί στα μάτια σε θωρώ κι η ομορφάδα σου με καίει."
..
Λεονάρντο: "το ξέρω, έπρεπε να σ' αφήσω, αν είχα νου για να σκεφτώ. Μα από κοντά σου δε μπορώ να φύγω πια .Κι συ το ίδιο. Δοκίμασε, κάνε ένα βήμα. Καρφιά του φεγγαριού καρφώσανε τη μέση μου με τους γοφούς σου.." Ματωμένος γάμος, Λόρκα
10. "Θεός είναι αυτός που δίνει σ' αυτόν που ζητάει. Άλλο υπέρτατο από αυτό δεν υπάρχει. Insenso, Δημήτρης Δημητριάδης
*Έξτρα: "Το γεγονός και μόνο ότι ντρεπόταν να μου μιλήσει, το ότι ζητάει συγγνώμη είναι απόδειξη ότι ο κόσμος μας είναι σκάρτος, σιχαμένος. Μα είμαι κι εγώ σκάρτο και σιχαμένο κομμάτι του" . Απ' την "Κατερίνα" του Κορτω. (μυθιστόρημα, αλλά σε λιγο και...θέατρο!!)
Χρύσα Φ.
