Ας μη μιλούν για πολιτισμό, όσοι κορόιδευαν την Μελίνα για την θεατρική αποκέντρωση. Όσοι πολέμησαν μέχρι αφανισμού -αφού φρόντισαν πρώτα να πάρουν θέσεις- τα Δημοτικά Περιφεριακά Θέατρα. Όσοι το βούλωναν κάθε που έκλεινε ένας κινηματογράφος για να γίνει γκαράζ ή Super Market, όσοι μετά το Ηρώδειο και την Πειραιώς 260 πηγαίνουν για παϊδάκια στα Βλάχικα της Βάρης. Όσοι μετά την Επίδαυρο ξημέρωναν στα σκυλάδικα της εθνικής οδού Ναυπλίου - Άργους. Ας μη μιλούν.
Ας κάτσουν κάτω, ας κάνουν ένα βήμα πίσω. Ας αφήσουν, επιτέλους, μια νεα γενιά ποτισμένη με την τηλεοπτική μαλακία που την τάισαν 30 χρόνια τώρα, να βρει τον εαυτό της, τη φωνή της και την έκφρασή της. Αρκετά. Γκώσαμε.
Και οι λίγοι, οι ελάχιστοι αξιόλογοι αυτής της θλιβερής 30ετίας, ας μη φοβούνται κι ας μην πανικοβάλλονται. Θα συνεχίσουν, αφού το αξίζουν, αλλά, επιτέλους, λίγη σιωπή. Το "κάτσε κάτω ρε μαλάκα" ήταν η πιο ήπια, η πιο ανθρώπινη αντίδραση που άκουσα τα 4 τελευταία χρόνια για όλους αυτούς που διέλυσαν οτιδήποτε όμορφο κι ελπιδοφόρο προσπάθησαν ανιδιοτελείς να στήσουν στον τόπο.
Ας το ακούσουν κι ας ανοίξουν, επιτέλους, τον δρόμο στους αόρατους νέους της χώρας, που πεισματικά τους κρατούν στην αφάνεια μέχρι να τους δώσουν "γη & ύδωρ".
Δεν τους παίρνει πια. Δεν πείθουν. Όπως το έλεγε κι η Μελίνα " Δεν αρέσουν πια" .
*(Φράση δανεική, με τρία ρήματα): Ο Τελλος Φίλης, αφου εζησε μια ζωή σαν κινηματογραφική ταινία, τώρα νοικιάζει κινηματογραφικές ταινίες για να ζήσει.
Χ. Φ
(Η φωτογραφία είναι από τη μετα-μπιεναλική έκθεση «Mediterranea 16» που παρουσιάστηκε στο CAMP τον Γενάρη του 2014).
