''Η Πόρνη από πάνω'', τέταρτη σεζόν φέτος, έχει γίνει κομμάτι μου πλέον. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά με την πρώτη ανάγνωση. Είναι μια προσωπικότητα κόντρα σε μένα και δεν έχω τίποτα κοινό μαζί της, εκτός από την υπομονή. Οι άντρες της ζωής μου, από τον πατέρα μου μέχρι τους συντρόφους μου, μου έχουν φερθεί καλά, δεν έχω παράπονο. Θα περιέγραφα ως μεταφυσικό αυτό που μας συνδέει. Οι γυναίκες (δικηγορίνες, αγρότισσες, οικιακές βοηθοί, εφοπλιστίνες...) μου λένε τα ίδια πράγματα: “είναι ιστορία που την έχουμε ζήσει…” ή “μου αλλάξατε τη ζωή” ή “πόσο οικείο μου ακούγεται αυτό!”. Ή ξέρουν μία γυναίκα τουλάχιστον που έχει βιώσει καταπίεση και βία. Στην παράσταση, χαίρεται πολύ ο κόσμος, γελάει, συγκινείται και ξαναγελάει. Κι αυτό είναι μια πολύ σημαντική κάθαρση.
Στο θέμα της πορνείας, σήμερα, θεωρώ πως υπάρχουν παρωπίδες. Έχω αυτές τις γυναίκες σε πολύ υψηλή εκτίμηση. Πιστεύω πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής αλυσίδας και τους οφείλουμε πολύ μεγάλο σεβασμό. Η Ερατώ, αυτή η μοναδική πρωταγωνίστρια του μονολόγου του Αντώνη Τσιπιανίτη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Πατρώνη, κάποια στιγμή, βέβαια, αλλάζει ρότα στη ζωή της, αλλά ...τα υπόλοιπα κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο θέατρο Βρετάνια.
Το έργο θα ταξιδέψει στη Γαλλία τη σεζόν 2015-2016.
