Ποιος όταν ήταν μικρός, αλλά -γιατί όχι;- και μεγάλος, δε θαύμασε τον Φιλέα Φογκ; Δε γέλασε με τον Πασπαρτού; Δε συγκινήθηκε με την ιστορία της Ινδής Πριγκίπισσας; Δεν αγωνιούσε για το αν τελικά οι τρεις τους κέρδιζαν το στοίχημα; Φέτος, ο Γιάννης Βούρος ανέθεσε στην Τατιάνα Μύρκου να κάνει το" Γύρο του κόσμου σε 80 μέρες" του Ιούλιου Βερν για την παιδική σκηνή του Κ.Β.Θ.Ε. Η Τατιάνα μού έστειλε το φωτογραφικό της ημερολόγιο με δώδεκα φωτογραφίες από τις πρόβες. Καλό σας ταξίδι!
Ένα ταξίδι πάντα ξεκινά από ένα βήμα. Όπου και αν πας, οποίος κι αν είναι ο προορισμός σου, είναι πάντα τόσο συναρπαστικό να ταξιδεύεις. Βλέπεις άλλους κόσμους. Άλλους πολιτισμούς. Βλέπεις τη δύναμη της φύσης. Τη σπουδαία ιστορία αιώνων. Βλέπεις ότι κατά βάση όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις ίδιες ανάγκες.
Βουτήξαμε σε χάρτες. Σε ταξιδιωτικούς οδηγούς. Σε βιβλία. Σε βιβλία παλιά. Σε ιστορίες. Σε εικόνες. Σκίτσα. Μουσικές. Σχεδιάσαμε ταξίδια. Τόπους. Ιδρώσαμε μπλουζάκια, φόρμες. Τρέξαμε στην παραλία. Μάθαμε πώς δουλεύουν οι πυξίδες. Τα τρένα. Τα αερόστατα. Τα ατμόπλοια. Τα ιστιοφόρα.
Δεν ήμασταν μόνοι σε αυτό το ταξίδι. Είχαμε συνταξιδιώτες. Πολλούς. Και εμπνευσμένους συνταξιδιώτες. Και κάθε μέρα, σε κάθε προορισμό είχαμε και άλλους. Και άλλους. Και τώρα, όλοι εσείς ... Είμαστε τόσο ευγνώμονες που ταξιδέψαμε και ταξιδεύουμε όλοι μαζί. Με θέληση και καλούς φίλους όλα τα νικάς. Όλα γίνονται απολαυστικά, λαχταριστά, περιπετειώδες. Και με χαρά. Πάντοτε με χαρά.
Με το πέρασμα του χρόνου δυστυχώς ξεχνάμε τις λεπτομέρειες των ταξιδιών. Είναι χρήσιμο,κατά συνέπεια, να κρατάμε ημερολόγιο ταξιδιού.. Και επειδή μια εικόνα = χίλιες λέξεις , θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες σελίδες του ημερολογίου μου.
Ο Φιλέας Φόγκ (κατά κόσμον Τιμολέων Παπαδόπουλος) τρώει για ορεκτικό: βραστό ψάρι με σάλτσα Ρίντινγκ, κύριο πιάτο: ροσμπίφ γαρνιρισμένο με πικάντικα μανιτάρια και για επιδόρπιο τάρτα με μίσχους από ραβέντι και πράσινα φραγκοστάφυλα. Μαγειρεμένα από τον Γουόρνερ (κατά κόσμον Αλκιβιάδη Σπυρόπουλο).
Ο Τόμας Φλάναγκαν (κυρίως γυρνάει στο Μαίρη Ανδρέου) έχει αλλεργία στα βατόμουρα… Την πρώτη φορά που έφαγε ήταν 6 χρονών, μούδιασε όλο του το σώμα και πρήστηκε η γλώσσα του... Ήταν τρομαχτικό. Η γλώσσα του είχε γίνει σαν μελιτζάνα… Από τότε δεν έχει ξαναφάει μελιτζάνες…
Από αριστερά Γκοτιέ Ράλφ (ή Γιάννης Σαμψαλάκης) και ο Τζον Σάλιβαν (ή Τζέιμς Φόστερ, άντε καλά: Αλέξανδρος Ζαφειριάδης). Και οι δυο περούκες φοριούνται το μπρος πίσω, αλλά στην πρώτη φωτογράφηση και οι δύο ηθοποιοί βγήκαν έτσι, γελάσαμε πολύ και έτσι καθιερώθηκε το πίσω μπρος...
Γιατί τα κορίτσια έγιναν η"Κραυγή", του Έντβαρτ Μουνχ;
α.δεν έκλεισαν τον θερμοσίφωνα
β.είδαν απότομα καθρέφτη
γ.θα χάσουν τον Φιλέα Φογκ από τη Λέσχη Ριφόρμ
από αριστερά : Μάρα Τσικάρα (και ζωγραφιά και στιχουργός μας), Χρύσα Τουμανίδου και ζωγραφιά και Κολομπίνα), Πέλλα Μακροδημήτρη (και ζωγραφιά και βοηθός σκηνοθέτη )
Ο Φιξ, κερδίζοντας τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας, κέρδισε και το ρόλο ποδηλάτη - αμαξά στην παράστασή μας. Δεν ήξερε τι τον περίμενε... είναι δύσκολο το πεντάλ... (χι χι)
Φιξ ( Ντεντέκτιβ Μιχάλης Μιχαλακίδης ), Πασπαρτού Ζαν (πλάτη Άγγελου Νεράντζη ), Φιλέας Φογκ (προφίλ Τιμολέοντα Παπαδόπουλου )
Ντεντέκτιβ Φιξ: Χαμογέλα...
Ντεντέκτιβ Θριξ: Χαμογελάω...(δε φαίνεται, αλλά είναι η όμορφη Δάφνη Κιουρτσόγλου)
Γουστάβος Άιφελ… Βασίλειος Λιάκος... Μόλις ανακάλυψε το έμβλημα του Παρισιού.
Ο Θίασος… Φαίνονται άγγελοι...
Αλλά... η δεύτερη φωτογραφία δείχνει το αληθινό τους πρόσωπο(χι χι)
Αλεξάνδρεια Αιγύπτου... Η αγαπημένη σκηνή του μικρού μας φίλου Αγαμέμνονα. Ο θανάσης Ρέστας (εδώ ως Κωνσταντίνος Καβάφης) ...
Φράνσις Κρόμαρτι (Αλέξανδρος Ζαφειριάδης ), Παπαγάλος Παν-γιοτ (Μαριάνα Αβραμάκη)... Η μόνη στιγμή που έκλαψε στην πρεμιέρα,η 18 μηνών κόρη της Αλκμήνη... Την κάναμε ΑΓΝΩΡΙΣΤΗ... μανούλα άκουγε και μανούλα δεν έβλεπε.
Α-Ι-Κ-Ι-Ν-Τ-Ο
Όλα για μια Ομπρέλα ...
Πέλλα Μακροδημήτρη (είναι δική μου..) , Αγγελική Χατζή (- δώσ' τη μου λίγο, σε παρακαλώ...)
