Της Χρύσας Φωτοπούλου
Η θεατρική ομάδα «The 3rd person theatre group» βραβεύτηκε με τη διεθνή υποτροφία Ibsen Scholarship 2013 από το θεσμό του Ibsen Awards στη Νορβηγία για την παράσταση “Peer Gynt, no man’s land”.
"Δίνονται ποικίλα ερεθίσματα κι από κει και πέρα ο θεατής δίνει τον δικό του ορισμό. Η ανάγνωση της παράστασης έγκειται στο πώς ο θεατής θέλει να την πλάσει. Εμείς του δίνουμε εργαλεία ώστε σταδιακά να συνθέτει αυτός τη διαδρομή", μου είπε πρόσφατα η Ελένη Ζαραφίδου.
Παρακολουθώντας, χθες, την παράσταση, στο Σύγχρονο Θέατρο, κατάλαβα γιατί βραβεύτηκε η ομάδα, αλλά και αντιλήφθηκα τα εργαλεία που προσφέρονται απλόχερα. Ένα τόσο δύσκολο έργο, δυσνόητο, ένα πολυπρόσωπο έργο, από τη στιγμή που βρέθηκε στα χέρια των τριών αυτών ανθρώπων έγινε η δεύτερη εκδοχή που δεν είχε περάσει απ' το μυαλό ούτε του ίδιου του Ίψεν. "Οδηγηθήκαμε στο ότι όλα τα πρόσωπα του έργου είναι προβολές της μητέρας του Περ, της Ώσε, ή της αγαπημένης του, Σολβεϊγ". Κατάφεραν να αφηγηθούν την ιστορία με τους έξτρα τρόπους που κρύβει το ίδιο το κείμενο. Σ' ένα σκηνικό, που το μισό ήταν στα επίπεδα του ονείρου, δύο κορίτσια και ένα αγόρι με άνεση στην παραστατικότητα και την εξωστρέφεια δημιούργησαν ένα ιδιαίτερο κλίμα που πατούσε πάνω στη συνθήκη του παλιού, λαϊκού ακροατηρίου. Εξάλλου, η ιστορία του Πέερ Γκυντ είναι φτιαγμένη από τους κοινούς τόπους των πολλών ανθρώπων. Ένα λαϊκό παραμύθι.
Εκεί, στο ημίφως, είδα όλους αυτούς που οδηγούνται στην τελευταία ηλικία της ζωής τους, ψευτομακάριοι και άσχετοι. Δειλοί και μην έχοντας πάρει μυρωδιά από τα μέσα και έξω της ζωής. Εραστές του εαυτού τους, σε σύγχυση, με ψεύτικα αντιγυρίσματα και παραποιημένες προοπτικές. Δε ζει παρά μόνο αυτός που ξέρει να αφαιρεί τις αγκίδες από τη δυσκολία. Οι υπόλοιποι είναι θύματα μιας μεγάλης χίμαιρας.
Ναι, κατάλαβα. Ο Ίψεν έγραφε και νοιαζόταν για την ανθρωπότητα. Νοιαζόταν να την προλάβει, πριν σπαταληθεί σε ματαιότητες και αδιάφορα ύψη.
Και όλα αυτά, εκεί στο ημίφως, από τρία κάθιδρα σώματαπου έγιναν 103 και τρεις φωνές που τριπλασιάστηκαν.
Η ιστορία του Πέερ, της Σολβεϊγ και της Ώζε, είναι τόσο θρυλική στην παγκόσμια λογοτεχνία, όσο και ο Άμλετ ή Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Οπότε και γι' αυτό αξίζει να πας μέχρι το Σύγχρονο.
Συντελεστές
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Χατζόπουλος
Διασκευή/Δραματουργική επεξεργασία: Σέβη Ματσακίδου
Σκηνοθεσία: Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης Φράγκος
Σκηνικά: Γιάννης Θεοδωράκης
Εικαστικός: Αποστόλης Πλαχούρης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Μουσική: Γιάννης Σαββίδης
Φωτισμοί: Κατερίνα Παπαδάκου
Ηθοποιοί: Αντιγόνη Φρυδά, Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης Φράγκος
* Η παράσταση “Peer Gynt, no man’s land” παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο Σύγχρονο Θέατρο.
