Η Γεωργία Βεληβασάκη, μια θαυμάσια φωνή από τη Θεσσαλονίκη , φέτος εμφανίζεται στο μιούζικαλ " Ντόριαν Γκρέι" σε σκηνοθεσία Άντας Τσεσμελή που ανεβαίνει στο Regency Casino, ερμηνεύοντας τη μάγισσα Σελεστίνα, αλλά και στη ροκ όπερα "Alexander the great" του Κ.Β.Θ.Ε σε σκηνοθεσία Κώστα Αθυρίδη.
Μιλήστε μας για το μιούζικαλ Ντόριαν Γκρέυ; Τι ακριβώς πραγματεύεται;
Πρόκειται για μια διασκευή του λογοτεχνικού έργου του Όσκαρ Ουάιλντ, που στα συγγραφικά και σκηνοθετικά χέρια της Άντας Τσεσμελή, μετατρέπεται σε ένα εντυπωσιακό jukebox musical, σε μια μουσικοθεατρική, δηλαδή, παράσταση, όπου ακούγονται γνωστά ελληνικά και ξένα τραγούδια, τα οποία δένουν αρμονικά με την πλοκή και τη δομή του έργου. Το έργο πλαισιώνεται από πλούσια σκηνικά και κοστούμια, τα οποία έχει επιμεληθεί ο Αθανάσιος Κολαλάς, αλλά και μια επίλεκτη ομάδα τραγουδιστών/ηθοποιών και μουσικών της πόλης μας, όπως η Εύη Σιαμαντά, ο Θοδωρής Βουτσικάκης, η Νατάσσα Μάρε-μουμτζίδου, η Κασσάνδρα Δημοπούλου, ο Στέφανος Δημόπουλος, ο Σταύρος Γιαννούλης, ο Σπύρος Ρασσιάς και πολλοί άλλοι, με τους οποίους νιώθω, πραγματικά, υπερήφανη που συνεργάζομαι.
Εσείς ερμηνεύετε τη Σελεστίνα. Τι σας ενδιαφέρει σε αυτόν? Είστε τραγουδίστρια. πόσο σας δυσκόλεψε το να ερμηνεύσετε ένα ρόλο θεατρικό;
Η υπόθεση ξεκινάει την εποχή που ο Ντόριαν αποφασίζει να γυρίσει τον κόσμο και η πορεία του συνδυάζεται με τόπους, πρόσωπα και εποχές του χρόνου, που αντικατοπτρίζουν, συμβολικά, τη διαδρομή του από το απόγειο στην τελική του πτώση. Η μάγισσας Σελεστίνα συναντά τον ήρωα, φθινόπωρο, στην Ισπανία και προλέγει το σκοτεινό του μέλλον. Η Σελεστίνα, ως ηρωίδα, είναι δάνειο από το ομότιτλο έργο που έγραψε, στα τέλη του 15ου αιώνα, ο Φερνάντο ντε Ρόχας, όπου την παρουσιάζει ως μια «πλανεύτρα των ερωτευμένων, μια μάγισσα των πόθων και των καημών». Στο έργο μας, θα έλεγα ότι, είναι το alter ego του Ντόριαν, η σκοτεινή του πλευρά, που αποκαλύπτεται και οδηγεί τη μοίρα του.
Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα να ενσαρκώσω το ζοφερό κομμάτι μιας τέτοιας προσωπικότητας, κάτι που με οδήγησε, ακόμα και σαν τραγουδίστρια, να βρω ερμηνευτικούς τρόπους πολύ διαφορετικούς απ΄ ό,τι συνηθίζω να χρησιμοποιώ, ως προς την τοποθέτηση και τη χρήση της φωνής. Οπωσδήποτε, δεν είμαι ηθοποιός, αν και, ανέκαθεν, είχα περιέργεια για τη θεατρική τέχνη, κάτι που με οδήγησε να παρακολουθήσω, κατά καιρούς, σεμινάρια υποκριτικής, αφήγησης παραμυθιού, σωματικού θεάτρου κλπ. Τα τελευταία χρόνια, είχα μάλιστα την τύχη να συμμετάσχω και σε άλλες μουσικοθεατρικές παραγωγές. Στο musical, όπως και στη rock opera, η τραγουδιστική ικανότητα προηγείται της θεατρικής και έτσι ήταν για μένα μια μοναδική ευκαιρία και πρόκληση να βρεθώ μπροστά σε ένα ολότελα νέο και αδιερεύνητο καλλιτεχνικό πεδίο, που συνδυάζει τη μεγάλη μου αγάπη για τη μουσική με το ενδιαφέρον μου για το θέατρο.
Γιατί ο Ντόριαν Γκρέι, μια τόσο σκοτεινή φυσιογνωμία, που τιμωρήθηκε και τόσο σκληρά, μας γοητεύει πάντα;
Υποψιάζομαι ότι ο Ντόριαν εκφράζει πάθη σύμφυτα με την ανθρώπινη φύση. Είναι ο έρωτας, η αγάπη για τη νεότητα, ο φόβος των γηρατειών, το στοίχημα με το θάνατο. Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από τη θνητή του μοίρα, κανένας δεν μπορεί να παραμείνει νέος για πάντα. Κι όσο κι αν αυτό το γνωρίζουμε καλά, συνεχίζουμε να διαπραγματευόμαστε με το χρόνο, ως επιβεβαίωση ενός απατηλού παρόντος μιας ζωής που, πάντα, μας διαφεύγει.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο για φέτος;
Συμμετέχω στην Alexander The Great. Rock Opera του Κώστα Αθυρίδη, που ανεβαίνει υπό την αιγίδα του Κ.Θ.Β.Ε. στα τέλη Φεβρουαρίου 2015, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και που θα συνεχίσει για μια παγκόσμια περιοδεία. Επίσης, το 2015 ολοκληρώνεται μια καινούρια δισκογραφική εργασία που ετοιμάζουμε με τον αργεντινό μαέστρο του Tango Nuevo, Luis Borda, για την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ, παράλληλα, συνεργάζομαι με τη συνθέτρια Πηγή Λυκούδη, τόσο δισκογραφικά, όσο και επί σκηνής, σε ένα δικό της πρωτότυπο μουσικό έργο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ.
Α.Κ
