Ο Αύγουστος Κορτώ μιλάει στο onlytheater για την "Κατερίνα" που ανεβαίνει στο θέατρο Θησείον σε σκηνοθεσία Γ. Νανούρη με τη Λένα Παπαληγούρα στον κεντρικό ρόλο, μια παραστάση που αφηγείται την ιστορία της μητέρας του, γραμμένη ως φόρο τιμής σε αυτή που τον γέννησε και τον μεγάλωσε.
Η "Κατερίνα" είναι ένα τελείως αυτοβιογραφικός σας κείμενο, που μιλάει κατ' ουσία για τη μητέρα σας. Πώς είναι τώρα να το βλέπετε επί σκηνής;
Είναι συγκλονιστική εμπειρία, χάρη στο ταλέντο των συντελεστών. Είναι σαν να ξαναζώ πολλά απ' τα γεγονότα που διατρέχει η παράσταση.
Γιατί αποφασίσατε να γράψετε την " Κατερίνα";
Γιατί δεν μπορούσα να την κρατώ άλλο μέσα μου, μ' έτρωγε, μπολιάζοντας όλα μου τα βιβλία, ακόμα κι εκείνα όπου δεν υπήρχε χώρος για τη μορφή της.
Τι είναι τελικά η " Κατερίνα";
Ο υπέροχος, σακατεμένος άνθρωπος που με γέννησε και με μεγάλωσε, και μ' έκανε σε μεγάλο βαθμό αυτό που είμαι.
Τι σας κινητοποιεί κάθε φορά να γράψετε;
Κάποια ιστορία που με πιάνει και δε μ' αφήνει σε ησυχία ώσπου ν' αρχίσω να τη γράφω.
Ποια η διαφορά να γράψει κάποιος για το θέατρο από τη λογοτεχνία;
Η θεατρική γραφή είναι τελείως διαφορετική τέχνη, κατά τη γνώμη μου, και μία πο, δυστυχώς δεν κατέχω.
Τι είναι για εσάς ένα καλό βιβλίο;
Το αλησμόνητο, αυτό που θα σε κάνει να επιστρέψεις στον κόσμο του.
Η νεοελληνική δραματουργία είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Κατ' ουσία αν δεν υπάρχει πρωτότυπη παραγωγή θεατρικών κειμένων, ίσως δεν μπορούμε να μιλάμε και για ελληνικό θέατρο. Σκέφτεστε να γράψετε για το θέατρο από εδώ και πέρα;
Όχι, όπως είπα κι πριν δεν έχω το ταλέντο που απαιτεί η συγγραφή ενός δόκιμου, λειτουργικού θεατρικού λόγου.
Πώς συνδέετε αυτό που συμβαίνει σε κοινωνικό επίπεδο με το προσωπικό σας στοιχείο;
Είμαι κι εγώ, όπως όλοι μας, μια "απίστευτη αντένα", που πάλλεται με όποια κοινωνική αλλαγή κι αν συμβαίνει.
Γράφετε κάτι αυτή τη στιγμή;
Πάντα έχω κάτι στα σκαριά. Είμαι γραφομανής, άλλωστε.
Ολοκληρώνετε την ιστορία πριν ξεκινήσετε να τη γράψετε ή αφήνετε τους ήρωες να σας οδηγούν;
Σε ορισμένες περιπτώσεις γνωρίζω όλη τη διαδρομή της ιστορίας ως το τέλος, κι άλλοτε πάλι αυτή μου αποκαλύπτεται σταδιακά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ.
Α.Κ
