"Τα άγια των αγίων μου είναι το ανθρώπινο σώμα, η υγεία, το μυαλό, το ταλέντο, η έμπνευση, η αγάπη, και η πιο απόλυτη ελευθερία, ελευθερία από τη βία και το ψέμα, όπου κι αν εκφράζονται τα δύο τελευταία" (Α.Π. Τσέχωφ). Πάντα ήθελα να μιλήσω με την Αλεξία Καλτσίκη. Αγαπημένη ηθοποιός. Τη θαυμάζεις και έχεις χίλιους λόγους να τεκμηριώσεις το θαυμασμό. Αύριο, 11/12, στο θέατρο "Δημήτρης Χορν" αρχίζουν όλα..
Γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν από το τέλμα οι ήρωες του Τσέχωφ;
Πόσοι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν απο τον ίδιο τον χαρακτήρα τους; Πόσοι καταφέρνουν να αναγνωρίσουν και να ακολουθήσουν τη φύση τους και τις βαθιές επιθυμίες τους; Κατά τη γνώμη μου ελάχιστοι. Δεν ανήκω σ’ αυτούς τους λίγους γι’ αυτό και ο Τσέχωφ μου δημιουργεί αμηχανία και ταραχή. Οι ήρωες του συνθλίβονται μεταξύ ρεαλισμού και επιθυμίας. Και χρησιμοποιούν τις ψευδαισθήσεις για να αντέξουν σ’ αυτόν τον άνισο αγώνα.
Το νόημα της ζωής στο τσεχωφικό σύμπαν αναζητάται από κάθε είδους προσωπικότητα ή μόνο απ' τις ευάλωτες φύσεις;
Έχω την εντύπωση ότι κομβικό ρόλο παίζει η χρονική συγκυρία για κάθε χαρακτήρα. Ο Βάνιας, για παράδειγμα, όπως αναφέρεται και στο κείμενο, πριν από έναν χρόνο, δεν είχε τους εσωτερικούς κραδασμούς που εκδηλώνει στο ξεκίνημα του έργου. Άρα, μιλάμε για κομβικές στιγμές που ορίζουν τις ψυχικές διαδρομές των ηρώων και όχι τόσο για περισσότερο ή λιγότερο ευάλωτες φύσεις.
Φέτος, "παίζονται αρκετοί Τσέχωφ" στην ΑΘήνα. Θείος Βάνιας, Πλατόνοφ, Βυσσινόκηπος, Γλάρος κ.α. Πώς το σχολιάζετε κάτι τέτοιο;
Είναι σημαντικό να ανεβαίνουν κορυφαία κείμενα. Η ενασχόληση μ’ αυτά ωριμάζει και τους συντελεστές της παράστασης, αλλά και τα κριτήρια του κοινού.
Συνεργάζεστε πρώτη φορά με τη Λίλλυ Μελεμέ;
Η πρώτη φορά που συναντήθηκα με τη Λίλλυ ήταν στο "περιπετειώδες" «Κίτρινο σκυλί» του Μισέλ Φάις. Έναν μονόλογο που γράφτηκε με αφορμή την Κωσταντίνα Κούνεβα. Φέτος, συναντιόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Ενα κλασικό πολυπρόσωπο έργο. Τη Λίλλυ την εκτιμώ για την γενναιοδωρία, την δεκτικότητα και την εργατικότητά της.
Η πέμπτη ερώτηση ανήκει στην περιγραφή του ρόλου σας, την προσέγγισή του, τα συναισθήματά, τους στόχους σας.
Είναι νέα και γερασμένη, εύπιστη και ευφυής, φωτεινή και σκοτεινή την ίδια στιγμή. Λέει σε ένα σημείο «είμαι άσχημη». Δηλαδή ά-σχημη. Ψάχνει σε όλη τη διάρκεια του έργου το σχήμα της. Λειτουργεί ταυτόχρονα ως ρυθμιστής και παρατηρητής. Δομικά, έχει μια εντελώς διαφορετική πορεία από τους άλλους βασικούς ρόλους. Αν χωρίζαμε τα πρόσωπα του έργου σε σύμβολα του έρωτα και σε σύμβολα της αγάπης, τότε η Σόνια, αν και απόλυτα ερωτευμένη, ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Όσον αφορά στους στόχους μου στην παράσταση κυρίως είναι να συνομιλήσω σκηνικά όσο πιο ελεύθερα μπορώ με τους αξιόλογους συναδέλφους μου στο πλαίσιο, που μας έχει ορίσει η Λίλλυ. Και μιά μικρή λεπτομέρεια (όχι τυχαία κατα τη γνώμη μου) το κανονικό της όνομα είναι Σοφία.
*Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση "Ο θείος Βάνιας" θα βρείτε εδώ.
Χρύσα Φωτοπούλου
