Η "Προσγείωση" είναι ένα έργο που γράφτηκε το 2013 και από τότε θριαμβεύει σε Αμερική και Αγγλία. Ένας καταιγιστικός μονόλογος γεμάτος από εικόνες και ανατροπές. Ένα πολιτικό σχόλιο πάνω στη σύγχρονη γυναίκα και στις δυνάμεις που μας ελέγχουν. Η Κατερίνα Φωτιάδη, που σκηνοθετεί το συγκεκριμένο έργο, στην τρίτη ερώτηση απαντά ως εξής: "Η προσγείωση είναι πάντα απόλυτη. Ή πατάς στα πόδια σου ή γκρεμοτσακίζεσαι".
Με ποια κριτήρια επιλέξατε την "Προσγείωση" ;
Το έργο μού πρόταθηκε πέρυσι το Φεβρουάριο από τον Αντώνη Πέρη, ο οποίος έχει κάνει και τη μετάφραση. Η ιδιαίτερη γράφη του που συνδυάζει το σκληρό ρεάλισμο με την ανθρώπινη ευαισθησία ήταν ο λόγος που με έκανε να αποδεχτώ την πρόταση για τη σκηνοθεσία.
Ο μονόλογος κρύβει δυσκολίες ή είναι "μια φήμη που δεν ευσταθεί" ;
Για μένα δεν αλλάζει κάτι όσον αφορά στη διαδικασία της δουλειάς. Είτε είναι πολυπρόσωπο, είτε μονόλογος καλούμαι να αναγνώσω, όσο πιο βάθια και καθαρά μπορώ τα στοιχεία, που μου δίνει ο συγγραφέας και να τα φέρω πάνω στη σκηνή δημιουργώντας ένα ολόκληρο σύμπαν. Ίσως είναι πιο δύσκολο για τον ηθοποιό, ο οποίος καλείται μόνος να φέρει όλα τα στοιχεία πάνω στη σκηνή, το οποίο απαιτεί τεράστια εγρήγορση και έλεγχο των εκφραστικών του μέσων. Αν και δεν έχω την αίσθηση ότι τη θεατρική πράξη την συντελούν μόνο οι ηθοποιοί, ένας ή παραπάνω, αλλά και οι θεατές.
Απόλυτη προσγείωση ή κάτι ενδιάμεσο;
Η προσγείωση είναι πάντα απόλυτη. Ή πατάς στα πόδια σου ή γκρεμοτσακίζεσαι.
Πότε ένα έργο κάνει το μεγάλο μπαμ;
Όταν οι θεατές που βγαίνουν από την παράσταση, φέρνουν τους επόμενους.
Πείτε μου τρία στοιχεία που επιβεβαιώνουν το επίθετο "καταιγιστικός" όσον αφορά στον χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου μονόλογου.
Η προσγείωση είναι ένα έργο με συνεχείς ανατροπές σε κάθε επόμενο βήμα του κεντρικού προσώπου. Στον ίδιο έντονο ρυθμό πληθαίνουν επίσης οι εσωτερικές σκέψεις της ηρωίδας μέχρι την τελική ρωγμή της. Τέλο,ς θέλω να πιστεύω ότι και η ίδια η παράσταση από κατασκευής ακολουθεί αυτόν τον καταιγιστικό ρυθμό.
Χρύσα Φωτοπούλου
