Θέλω να σημειώσω κάποιους στίχους του Μπρεχτ και να τους αφιερώσω στη Σίρλεϊ Τζόουνς, που υπήρξε στ' αλήθεια.
"Ήτανε τόσο ελαφριά που μόλις βάραινε το χώμα.
Πόσος πόνος χρειάστηκε για να την κάνει τόσο ανάλαφρη!"
Η Μ. Ασλάνογλου θα γίνει η Σίρλεϊ Τζόουνς. Ξανά. Γι' αυτό μιλήσαμε για δύναμη και θαύματα.
Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στον "Τζόρνταν";
Μεγάλη χαρά και ανυπομονησία. Είναι κάτι που αγαπώ πολύ και δούλεψα πολύ σκληρά, μαζί με τον σκήνοθετη μου, Νίκο Μαστοράκη. Ένιωθα και νιώθω ότι δεν είχε κλείσει ο κύκλος του Τζόρνταν και γι' αυτό αποφάσισα να το ξανακάνω.
Θυμάστε το πρώτο σας συναίσθημα, όταν πρωτοδιαβάσατε το κείμενο;
Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Αλλά δεν αποφάσισα να το κάνω αμέσως. Διάβαζα κι άλλα έργα, αλλά το μυαλό μου γυρνούσε εκεί. Ήταν μεγάλη απόφαση γιατί ήταν μονόλογος και η αλήθεια είναι ότι στην αρχή το φοβήθηκα. Δεν ήμουν σίγουρη, αν θα μπορούσα να είμαι τόση ώρα στη σκηνή μόνη και εκτεθειμένη. Όταν όμως είπα μέσα μου το ναι, τελείωσαν όλα. Ήταν σαν να ήξερα την Σίρλεϊ (την ηρωίδα) από καιρό.
Νιώσατε ποτέ την εξουθένωση ενός τόσο απαιτητικού ρόλου;
Πάντα την νιώθω. Είναι δύσκολο και επώδυνο πολύ. Με ρωτάνε πώς είμαι μετά την παράσταση. Αλλά το δύσκολο δεν είναι το μετά είναι το πριν. Η διαδικασία που χρειάζεσαι για να μπεις στην ψυχοσύνθεση αυτής της κοπέλας και να πεις την ιστορία της. Γιατί είναι αληθινή. Και εγώ έπιασα την Σίρλεϊ από το χέρι, την αγάπησα και μέσα μου την αθώωσα.
Ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου είναι αυτός που γεννάει. Και είναι και αναντικατάστατος. Έτσι δεν είναι;
Σίγουρα, ναι. Είναι ένα θαύμα. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου.Έχω δύο ανηψάκια, που τα αγαπώ πολύ και σκέφτομαι πως, αν είχα δικό μου παιδί, δε νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω τον "Τζόρνταν". Θα ήραν πολύ σκληρό.
Στο "Άνεσις", το ραντεβού.
Ναι, στο Θέατρο "Άνεσις" από 9/2, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Χρύσα Φωτοπούλου