Ο Κώστας Σαντάς φέτος προσθέτει άλλον ένα μεγάλο ρόλο στο ενεργητικό του, ερμηνεύοντας τον γιατρό Ντορν στον « Γλάρο» του Τσέχωφ που θα ανέβει στο Κ.Θ.Β.Ε σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου… Ο Ντορν είναι ίσως ο πιο αινιγματικός χαρακτήρας που έφτιαξε ο Ρώσος δραματουργός και πολλοί λένε ότι πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό του πορτρέτο.
Ποιο είναι για εσάς το βασικό θέμα του Γλάρου;
Ο έρωτας και η υπαρξιακή οδύνη της ανθρώπινης ζωής. Λέει η Νίνα στο έργο: «Δεν έχει σημασία τίποτα από αυτά που ονειρευόμασταν. Αυτό που μετράει είναι να ξέρεις να υποφέρεις. Να σηκώνεις το σταυρό σου και να περιμένεις. Να καταλάβεις τον προορισμό σου».
Τι σας συγκινεί στο έργο;
«Η σημαντικότητα του ασήμαντου, που είναι και η ουσία της ζωής. Οι ήρωες ζουν σε μια επιφανειακή καθημερινότητα και όμως η στιγμή που βιώνουν είναι συγκλονιστική και βαθιά ανθρώπινη. Φυσικά πρέπει να είσαι πνευματικά εξελιγμένος για να βιώσεις την ευτυχία στο ασήμαντο και στο καθημερινό, να καταλάβεις ότι αυτή τη στιγμή το σύμπαν αναπνέει μαζί σου.
Εσείς παίζετε τον Ντορν, ένα ρόλο που, καθώς λέγεται, είναι μάλλον αυτοβιογραφικός του Τσέχωφ...
Ο ρόλος μου είναι ο Τσέχωφ, που παρατηρεί τους ήρωές του και συμμετέχει, σχολιάζοντας τη ζωή και φωτίζοντας με χιούμορ τα σκοτεινά σημεία του ανθρώπου.
Γιατί ο Ντορν δεν μπορεί ποτέ να είναι με την Πωλίνα παρόλο που την αγαπάει τόσα χρόνια; Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες μόνο έχουν τόσο δύναμη και αντοχή;
Το έργο είναι γεμάτο ανεκπλήρωτους έρωτες. Ο Τρέπλιεφ με τη Νίνα, η Νίνα με τον Τριγκόριν, η Μάσα με τον Τρέπλιεφ, η Πωλίνα με τον Ντορν, ο Μεντβεντένκο με τη Μάσα. Σε όλους τους παραπάνω έρωτες ο Γλάρος σκοτώθηκε ή φυλακίστηκε. Μήπως τελικά ο Γλάρος πετάει πάντα ελεύθερος στον ουρανό πάνω από τη θάλασσα της αγάπης;
Σας ευχαριστώ.
Κι εγώ.
Α.Κ
