Τι συμβαίνει όταν οι σχέσεις αλλάζουν και οι κατ’ επίφαση ισορροπίες ανατρέπονται; Όταν οι σκλάβοι γίνονται αφέντες πώς αντιδρούν; Ερωτηματικά μέσα από το κωμικοτραγικό πνεύμα του Μαριβώ που τίθενται στο «Νησί των σκλάβων». Ένα κείμενο επίκαιρο όσο ποτέ που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου από το Δη.Πε.Θε Κοζάνης. Ο Στέφανος Αχιλλέως ερμηνεύει έναν αφέντη που χάνοντας την εξουσία του έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή αλήθεια...
Τι περίεργο συμβαίνει στο Νησί των σκλάβων;
Στο νησί των σκλάβων τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Αφέντες και δούλοι αλλάζουν και ξαναλλάζουν ρόλους, μέχρι που δεν είναι πια ευδιάκριτο αν υπάρχουν καν αυτοί οι ρόλοι.
Πώς ανατρέπονται οι σχέσεις εξουσίας και τι συμβαίνει τότε; Αλλάζουν τα πράγματα;
Οι σχέσεις εξουσίας ανατρέπονται όταν ο “δημοκρατικός" ηγέτης του νησιού επιβάλλει την αντιστροφή των ρόλων ως απαραίτητο βήμα προς την εξίσωση των κοινωνικών θέσεων. Όταν οι σκλάβοι ξαφνικά βρίσκονται σε θέση εξουσίας, ο πειρασμός να εκδικηθούν είναι αναπόφευκτος. Το αποτέλεσμα είναι να σκιαγραφηθούν οι χαρακτήρες και των αφεντάδων, αλλά και των δούλων με έναν τρόπο ώστε να μην είναι ευδιάκριτο ποιος είναι καλός και ποιος κακός.
Ο δικός ρόλος σε ποια πλευρά ανήκει;
Ο Ιφικράτης, ένας πρώην αφέντης που βρίσκεται στη θέση του δούλου του, έρχεται αντιμέτωπος με τη σκληρή αλήθεια. Η εικόνα που είχε ο ίδιος για τον εαυτό του ως αφεντικό δεν αντιστοιχεί με αυτήν που ο δούλος του έχει σχηματίσει γι’ αυτόν.
Είναι λοιπόν το έργο μια πολιτική κωμωδία;
Ο Μαριβώ έχει γράψει ένα έργο με βαθιά πολιτικό μήνυμα, που ταυτόχρονα είναι ανοιχτό σε πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Θαυμάζω την ικανότητά του να αποκαλύπτει άβολες αλήθειες μέσα από κωμικούς διαλόγους.
Ένα έργο λοιπόν για την εξουσία σε μέρες που παίζεται ένα σκληρό «παιχνίδι» στη χώρα μας. Το κοινό πώς αντιδρά;
Πιστεύω ότι το κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης απολαμβάνει την κωμικότητα της συγγραφής και της σκηνοθεσίας, καθώς και τη μουσική που κατέχει κυρίαρχο ρόλο στην παράσταση. Μετά το πέρας της όμως, προβληματίζεται για τις ισορροπίες εξουσίας (ή την απουσία τους) και στη χώρα μας, για το παιχνίδι που αναγκάζεται να παίξει εξαιτίας πολιτικών ή άλλων συμφερόντων.
Σας ευχαριστώ.
Κι εγώ.
Α.Κ.
