Το 2112, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή, ανεβαίνει από τις 2 Νοεμβρίου για 14 παραστάσεις στο CAMP.
Ας υποθέσουμε ότι σε 100 χρόνια από σήμερα πέντε ανθρώπινα όντα μας μελετούν με μοναδικό στοιχείο τα 10 πιο γκουγκλαρισμένα ερωτήματα του Διαδικτύου. Ερωτήματα του τύπου: «Ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας; Τι είναι αγάπη; Υπάρχει Θεός; Είναι κανείς εκεί;». Μιλάμε, δηλαδή, για προβολή στο μέλλον και δεν μπορώ παρά να σκεφτώ τη μελλοντική αναφορά των περυσινών γεγονότων, με αφορμή την τότε παράσταση της Κίρκης Καραλή «No body else». Μηδενίζουμε λοιπόν κι εμείς τα κοντέρ μας και ξεκινάμε μια κουβέντα για το εδώ και τώρα με τη σκηνoθέτρια.
ελc: Πώς εμπνεύστηκες το θέμα της παράστασης;
Κίρκη Καραλή: Γκούγκλαρα την ερώτηση: «τι γκουγκλάρεται πιο συχνά;». Το πρώτο πράγμα που βρήκα ήταν η λίστα που πραγματεύεται η παράσταση. Μου φάνηκε αρκετά φιλοσοφική για να είναι αληθινή (πιστεύω ότι στα πραγματικά στατιστικά του Ίντερνετ και οι 10 top ερωτήσεις αφορούν στο σεξ), όμως η πηγή ήταν έγκυρη κι έτσι ο συνειρμός συνεχίστηκε. Αν αυτή η λίστα είναι ιστορικό ντοκουμέντο, αρχείο που ανήκει στην ιστορία του Διαδικτύου, τότε τι θα συμβεί αν 100 χρόνια μετά κάποιοι «σερφάροντας» την πετύχουν και μας πιάσουν στο στόμα τους; Θα κατανοούν τι σημαίνει η λέξη «δίαιτα» ή κάποια σούπερ χάπια αδυνατίσματος θα την έχουν αχρηστεύσει; Θα θυμούνται ποιος είναι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ή θα τον μπερδεύουν με τον Μάικλ Τζάκσον; Η λέξη «αγάπη» θα εξακολουθεί να έχει την ίδια έννοια; Επιπλέον, για να μεταφερθούμε στο έτος 2112, πρέπει να φτιάξουμε το νέο πλαίσιο ζωής, η έμπνευση για το οποίο ήρθε από τη σημερινή πραγματικότητα: Ποιο είναι το ακριβώς αντίθετο του έτους 2012; Αυτό είναι το έτος 2112 και η ευτοπία του.
ελc: Πέρα από «επιστημονικής φαντασίας», πώς θα χαρακτήριζες την παράσταση;
Κ.Κ.: Δεν μπορώ να ορίσω την κατηγορία στην οποία ανήκει το έργο, γιατί συνυπάρχουν στοιχεία μιούζικαλ, ρεπορτάζ, κινηματογράφου, διάλεξης, αφηγηματικού και κλασικού θεάτρου... ελπίζω ομαλά! Θέλουμε να είναι ένα κολάζ χαρακτήρων και στιγμών, τόσο του έτους 2012 όσο και του 2112. Βλέπουμε ποιος και υπό ποια συνθήκη γκουγκλάρει το ερώτημα στο 2012, πώς το απαντά, πώς το αντιμετωπίζουν τα μελλοντικά όντα του 2112, αν το καταλαβαίνουν ή το παρανοούν, αν το συσχετίζουν με τα δικά τους δεδομένα και, τέλος, βλέπουμε πώς το ερώτημα απασχολεί ακόμη τη δική τους καθημερινότητα. Μέσα σε όλα αυτά, παρακολουθούμε βίντεο που γυρίστηκαν στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και περιέχουν τις απαντήσεις 100 ανθρώπων όταν τους τέθηκαν αυτά τα 10 ερωτήματα. Άλλοι απαντούσαν μονολεκτικά ή δήλωναν άγνοια, κι άλλοι μονολογούσαν χωρίς σταματημό ή συζητούσαν επί μακρόν με τους διπλανούς τους.
ελc: Έχει διαφοροποιηθεί το έργο σε σχέση με την παράσταση που ανέβηκε την άνοιξη στο Τριανόν;
Κ.Κ.: Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Καταρχάς, βλέπουμε τη χρονολογική ροή σε σειρά. Πρώτα τα στιγμιότυπα της 21ης Δεκεμβρίου του 2012, έπειτα την αφήγηση του «ηλεκτρονικού» Δημήτρη Πιατά (ως νέα εκδοχή της εκπομπής «Σαν σήμερα στον 21ο αιώνα») που κάνει την αναδρομή των χρόνων 2012-2112 και στη συνέχεια, το δεύτερο μέρος, με τις σκηνές του έτους 2112. Έχουμε, ακόμη, αλλαγές στη διανομή, στα ρούχα, στα σκηνικά, στα βίντεο της παράστασης με νέες συνεντεύξεις του κόσμου και, βέβαια, τη σημαντική αλλαγή του χώρου, αφού πλέον ανεβαίνουμε σε μια αίθουσα ενός παλιού νεοκλασικού με θέα την Πλατεία Κοτζιά. Αυτό σημαίνει πως το κοινό έρχεται χωρίς τακούνια, χωρίς ποπ κορν και με ζακετάκια. Έχουμε όμως κι έναν μικρό ηθοποιό μείον. Η Ευσταθία Τσαπαρέλη, που κατά τις παραστάσεις στο Τριανόν ήταν έγκυος στον 8ο μήνα, γέννησε. Απόμεινε, όμως, ο ρόλος της εγκύου κι ένα αόρατο μωρό που σηματοδοτεί την ελπίδα, που ακόμη και στην ευτοπία του 2112, βρίσκει τη σημασία της.
ελc: Το έργο μιλά για «μηδενισμό κοντέρ» σε κάθε ηλεκτρονικό μέσο το 2012. Είναι κάτι που πιθανόν εύχεσαι να γίνει;
Κ.Κ.: Στην παράσταση μιλάμε για τη διαγραφή όλων των ηλεκτρονικών δεδομένων κατά την 21η Δεκεμβρίου του 2012, γεγονός ούτε τυχαίο ούτε μαγικό. Μια πράξη που θυμίζει κάποιον που βάζει γκαζάκια σε ένα πολιτικό γραφείο ή μια τρομοκρατική επίθεση. Η Ιστορία, όπως και οι σχέσεις των ανθρώπων, δείχνει πως η αλλαγή έρχεται όταν προσεγγίζουμε ή ξεπερνάμε τα όρια. Οπότε, κατά την άποψή μου, πάντα είναι χρήσιμος ένας μηδενισμός κοντέρ, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που ακμάζουν επ’ άπειρον, αν και δεν ξέρω καμία τέτοια. Ή λειτουργείς με συχνές επανεκκινήσεις ή φτάνεις στο όριο της Φύσης που είναι ο θάνατος. Στην παράσταση προτείνεται ένα restart της ελληνικής και της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας. Για κάποια χρόνια μετά το 2012, ο κόσμος αντιδρά στην εξουσία και στην οικονομική καταπίεση, όμως το αληθινά καλό πρόσωπο της κοινωνίας αργεί να φανεί. Θα περάσουμε ένα δεύτερο Μεσαίωνα μέχρι να καταλήξουμε στην ευτοπία του 2112. Δε θέλω σε καμία περίπτωση να συμβεί ό,τι φανταστήκαμε στο μεσοδιάστημα, αλλά έπρεπε να σας πούμε ότι το φανταστήκαμε, μήπως και το ανατρέψουμε μαζί.
ελc: Το θέμα σου εμπεριέχει ίσως και κάποια κριτική στάση απέναντι στο Διαδίκτυο;
Κ.Κ.: Από τη μια, οι ερωτήσεις σε κάνουν να σκεφτείς: «Μα καλά, στο Διαδίκτυο βρήκε να ρωτήσει τι σημαίνει αγάπη και ευτυχία;». Από την άλλη, λες για δες σε τι κατάσταση μας φέρνουν αυτά τα «διαβολοπράγματα» και σε τι μοναξιά, που για να βγούμε αληθινό ραντεβού πρέπει πρώτα να ρωτήσουμε το μηχάνημα αν μας προτείνει ξανθιά ή μελαχρινή, στρουμπουλή ή κοντή. Ναι, εμμέσως δίνει ένα μήνυμα περί αλόγιστης χρήσης. Όπως, επίσης, μήνυμα κριτικής στάσης απέναντι σε ό,τι πλασάρεται και κοινοποιείται ανεύθυνα. Πολύ περισσότερο, όμως, το μήνυμα είναι: «Χρησιμοποιείστε το ως εργαλείο καταστροφής και αναγέννησης, ως όπλο συνειδητής και συσπειρωμένης αντίδρασης». Έστω πως ήμουν ο «χάκερ» του έργου, αυτό θα έκανα!
ελc: Μετά την περυσινή εμπειρία σου από το «No body else» και τα πρόσφατα επεισόδια, πώς νιώθεις με όσα υφίσταται η τέχνη και η καλλιτεχνική έκφραση σήμερα;
Κ.Κ.: Δεν μπορώ να αισθάνομαι ειδικώς την απειλή της καλλιτεχνικής έκφρασης, όσο υπάρχει μια γενικότερη απειλή στον αέρα που αφορά τους πάντες. Αν στην περίοδο του «No body else» ο χώρος που μας φιλοξενούσε δεν είχε θέσει ως ρήτρα την πληρωμή της εξωτερικής τζαμαρίας αν έσπαγε από βανδαλισμούς, θα είχαμε συνεχίσει την παράσταση σε πείσμα των όποιων απειλών, προτού βρούμε νέα στέγη κάποιους μήνες μετά στο Bios. Ίσως, τότε, να μην είχαμε φτάσει στην κατάσταση που επικράτησε στο Χυτήριο. Ίσως, όμως, και να είχαμε φτάσει σε πολύ χειρότερα. Ούτε στην περίπτωση «No body else» ούτε στην περίπτωση «Corpus Christi» μπήκε κάποιος από εκείνους που απείλησαν ζωές, έδειραν ή εξύβρισαν στη φυλακή ή στο ψυχιατρείο. Αισθάνομαι, λοιπόν, πως οφείλω να συνεχίσω να πιστεύω σε κάθε μορφή δημοκρατίας, αλλά το σύστημα Δικαιοσύνης δε μου το επιτρέπει.
ελc: Ποια στοιχεία της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα σου δημιουργούν απαισιοδοξία και ποια, ίσως, αισιοδοξία;
Κ.Κ.: Λέμε αισιόδοξη ή απαισιόδοξη τη διαδικασία ενός ολοκληρωτικού γκρεμίσματος που αναγκάζει την αναγέννηση; Δεν ξέρω. Πάντως, αν το ένστικτο κοινωνικής επιβίωσης συγκλίνει, τότε σίγουρα θα τα γκρεμίσει όλα.
Το 2112 ανεβαίνει από τις 2 Νοεμβρίου και για 14 παραστάσεις στο CAMP.
2112: A SCI-FI EUTOPIA
Πώς θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε ότι σε 100 χρόνια από σήμερα,πέντε ανθρώπινα όντα μελετούν και σχηματίζουν αντίληψη για τη ζωή σας, με μοναδικό στοιχείο μια λίστα με τα 10 πιο γκουγκλαρισμένα ερωτήματα του διαδικτύου;
Πόσα χρόνια θα ζήσω;
Ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας;
Πού είναι το νόημα της ζωής;
Είναι οι ξανθιές πιο καυτές;
Ποια είναι η καλύτερη δίαιτα;
Πέθανε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν;
Ποιός είναι ο πιο δημοφιλής άνθρωπος στον κόσμο;
Τι είναι αγάπη;
Υπάρχει Θεός;
Είναι κανείς εκεί;
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2012
μια παγκόσμια ηλεκτρονική καταστροφή
διαγράφει κάθε ηλεκτρονικά καταγεγραμμένη πληροφορία από κάθε μέσο.
Μηδενίζουμε.
Κι ύστερα ξαναρχίζουμε να γράφουμε.
Νέους πολέμους, νέες επαναστάσεις, νέες πρωτοπορίες, νέες ανακαλύψεις, νέες κοινωνίες, νέα όντα.
Η απορία δεν παύει ποτέ να υπάρχει.
Μια θεατρική παράσταση επιστημονικής φαντασίας για τα 10 πιο γκουγκλαρισμένα ερωτήματα.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Κίρκη Καραλή
Παίζουν οι ηθοποιοί: Σοφία Αντωνίου, Χριστίνα Μπιρμπίλη, Βασίλης Παπαδημητρίου, Ευσταθία Τσαπαρέλη, Τάσος Τσουκάλης
Δραματουργική σύνθεση: Χριστίνα Μπιρμπίλη, Κίρκη Καραλή
Επιμέλεια βίντεο: Ειρήνη Στείρου, Δημήτρης Ζάχος
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Ενδυματολογία: Στάθια Ραφτόπουλου
Koυστούμια: Ήρα Λημνιωτάκη (H-ēra) & Θεοδώρα Προβοπούλου ( Theia)
Σκηνογραφική επιμέλεια: Στάθια Ραφτοπούλου, Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κινησιολογική επιμέλεια: Κωνσταντίνος Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Βολίκας
Μουσική διδασκαλία: Ελένη Ευθυμίου
Δραματολόγος – Επιμέλεια έντυπου προγράμματος: Σέβη Ματσακίδου
Βοηθός σκηνοθέτη – παραγωγής: Χρήστος Τανταλάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη βίντεο: Αδάμ Αλεξόπουλος, Θωμαή Ουζούνη, Λητώ Τριανταφυλλίδου
Σχεδιασμός ιστοσελίδας: mediacube
Yποστήριξη – Επικοινωνία: BrainCo
Αφηγητής ο "ηλεκτρονικός” Δημήτρης Πιατάς
Στα βίντεο της παράστασης 100 άνθρωποι απαντούν στα 10 πιο συχνά ερωτήματα που πληκτρολογήθηκαν στο google την τελευταία δεκαετία.
Μέρος των εσόδων θα διατεθεί στους ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ, mdmgreece.gr και κατά τη διάρκεια των παραστάσεων θα συγκεντρώνονται τρόφιμα και φάρμακα για τις ανάγκες τους.
Διάρκεια παράστασης: περίπου 100′ με διάλειμμα μεταξύ Α’ και Β΄μέρους
Την Παρασκευή 21/12/2012 μετά την τελευταία παράσταση και αν ακόμη υπάρχει Κόσμος, θα αυτοκατασταφούμε σε ένα party στο bar του CAMP με τη συνεργασία του debop.gr και του Tripradio.
2112theplay.com
www.facebook.com/theplay.2112
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να στείλετε mail στις διευθύνσεις This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. ή This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Για κρατήσεις θέσεων καλείτε στα τηλέφωνα 210 3247679 (κάθε μέρα 14:00- 21:00) ή 210 7562938
Πρεμιέρα: Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012 στις 21:15
Διάρκεια: 2.11.2012 – 21.12.2012 για 14 παραστάσεις
Κάθε Παρασκευή στις 21:15
Κάθε Κυριακή στις 20:30
(εκτός 23/11 και 25/11 που δε θα πραγματοποιηθούν παραστάσεις)
και τη Δευτέρα 26/11 στις 21:15
2112theplay.com
