Ελένη Ράντου
Το α το στερητικό, στη ζωή μας.
Eπιτέλους, είδα ένα καλό ελληνικό έργο.
Ηθοποιούς που με παρέσυραν και μ έβαλαν ολοζώντανα, μέσα στην ιστορία τους, την νευρωτική Ελένη, τον ιρανό διαρρήκτη Ορφέα, τον Πυγμαλίονα, τον Μιχάλη, τον Μπάμπη, τον Δημήτρη. Είδα τον φόβο τους και μαζί το φόβο μου, ένιωσα την επιθυμία τους ν ανήκουν κάπου, ίσως γιατί φοβούνται να είναι ο εαυτός τους. Δύο μοναδικές ώρες μαζί με αλλοδαπούς κακοποιούς, δεδομένες αγάπες, εγκλωβισμένες ζωές, φυλακισμένες ευαισθησίες και παρανοικό χιούμορ. Σπουδαία η παρέα της Ελένης και η ίδια συναρπαστική!
- Τι σου συνέβη φέτος κι έκανες ένα έργο για τον φόβο; Τουλάχιστον ξέρεις το αντίδοτο;
Έκανα ένα έργο για το φόβο και τα κάγκελα που βάλαμε στη ζωή μας. Το μόνο αντίδοτο του φόβου, είναι ο αυτοσαρκασμός.
-Και έγινε μια παράσταση με άξονα την αλήθεια σας...
Ακριβώς. Την πιο προσωπική αλήθεια. Πώς νοιώθεις όταν σε πετάνε…. πώς νοιώθεις όταν σε πατάνε. Πώς νοιώθεις όταν το αλφα το στερητικό, μπαίνει σ όλες τις λέξεις και φτιάχνει τη νέα σου πραγματικότητα.
Ηρωες με Α στερητικό. Ηρωες, που μας θυμίζουν τόσο τον εαυτό μας.
-Ένιωσα πως τους αγάπησες όλους αυτούς..
Τους αγάπησα αυτούς τους ήρωες, τόσο πολύ…. Δεν ξέρω αν έχω αγαπήσει τόσο, άλλους ρόλους. Γιατί δεν τους νοιώθω ρόλους. Τους νοιώθω φίλους μου αγαπημένους.
-Την περασμένη εβδομάδα, έφτασε στο θέατρο μια επιστολή στην οποία έλεγαν ''Αλλοίμονό σου αν δεν κλείσεις το θέατρο Παρασκευή και Σάββατο. Κάτι σαν εκβιασμός;
Μα είναι δυνατόν να μου λένε ''Αν δεν συμφωνήσεις θα απομονωθείς και θα τιμωρηθείς απ το λαό''; Πού ζούμε; Δηλαδή τι; να κάτσω σπίτι μου να με τρομοκρατούν από την τηλεόραση, οι εντεταλμένοι; Να μη μιλάω για όσα συμβαίνουν, να μη μοιράζομαι το φόβο και την αγωνία μου; Ε λοιπόν στην επόμενη απεργία, επειδή θέλω να κάνω κάτι ουσιαστικό, θα είμαστε στο θέατρο και θα παίζουμε δωρεάν για τους άνεργους. Έτσι μου έχει μάθει εμένα το θέατρο, να αντιστέκομαι, όχι να υποκύπτω σ εκβιασμούς και ταπεινώσεις πολιτικών, εργατοπατέρων, ευρωπαραγόντων και λοιπών καταπιεστών
- Πόσο ανάγκη έχεις κι από μια αγκαλιά;
Στο θέατρο Διάνα φέτος νοιώθω μια αγκαλιά. Είχα μεγάλη ανάγκη από μια αγκαλιά και τη βρήκα. Φαίνεται πώς την είχαμε πολλοί, αυτή την ανάγκη.
Αλλά πιο πολύ απ όλους το κοινό.
real news
