- Κύριε Τσακίρογλου, γιατί ο Σάιλοκ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους χαρακτήρες στην παγκόσμια δραματουργία ;
Ο Σάιλοκ είναι ο γνωστός αδηφάγος και άπληστος εβραίος έμπορος της Βενετίας. Ο τοκογλύφος Σάιλοκ δανείζει τον Μπασάνιο ένα μεγάλο χρηματικό ποσό με έναν σκληρό όρο: αν δεν εξοφλήσει στο χρόνο της συμφωνίας το χρέος του, να έχει ο Σάιλοκ το δικαίωμα να κόψει ένα κομμάτι από τη σάρκα του... Στον "Έμπορο" σχολιάζονται οι επιπτώσεις του χρήματος στις ανθρώπινες σχέσεις με τρόπο αριστοτεχνικό και μοναδικό.
- Ολα τα πρόσωπα του έργου είναι ''παραμορφωμένα'', σημαδεμένα από το χρήμα...
Ο Έμπορος της Βενετίας είναι ένα έργο που θίγει ζητήματα όπως ο ρατσισμός και η εκμετάλλευση. Διαδραματίζεται σε μια σκοτεινή και αρρωστημένη εποχή , με έντονες αντισημιτικές θέσεις , με προκατάληψη και συναλλαγές, Ένα ανατριχιαστικά επίκαιρο έργο.
-Αν και ανήκει στις "κωμωδίες" του Σαίξπηρ, έγινε πιο γνωστό για τις δραματικές του σκηνές, αλλά και για τη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του Εβραίου Σάιλοκ, που θέτει ερωτήματα αντισημιτισμού.
Βέβαια. Αυτό,ήταν μια πραγματικότητα που υπήρχε ήδη από την εποχή του Σαίξπηρ. Ο Έμπορος της Βενετίας είναι επίκαιρος και για το θέμα αυτής της ιδιαιτερότητας. Ο Σάιλοκ καταδιώκεται. Η καταδίωξη, ο ρατσισμός είναι φαινόμενα που υπάρχουν και σήμερα πολύ έντονα.
-Ύστερα από πόσα χρόνια ξανασυνεργάζεστε με τον Σπύρο Ευαγγελάτο;
Με τον Σπύρο, υπήρξαμε συμφοιτητές. Είχα την τύχη να παίξω μαθητής ακόμη στη σχολή στον "Κάβουρα" στο πρώτο έργο που έγραψε. Μιλάμε πια για έναν σπουδαίο σκηνοθέτη με τον οποίο έχω συνεργαστεί πολλές φορές, έχουμε κάνει σπουδαίες δουλειές (Κθβε, Αμφιθέατρο) και ξαναβρίσκομαι τώρα στο Ακροπόλ.
-Υπάρχουν ρόλοι που "σας ξέφυγαν";
Κανείς δεν πρέπει να αυτοπροσδιορίζεται κλασικός ή μοντέρνος. Ο ηθοποιός πρέπει να μπορεί να πετάει, να μπορεί να μεταφέρεται σε όλα τα πεδία. Εγώ είχα την τύχη να ερμηνεύσω ρόλους σπουδαίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, συνεργάστηκα και με σπουδαίους σκηνοθέτες από τους οποίους κέρδισα πολύ σημαντικά πράγματα.
-Το θέατρο Ακροπόλ μείωσε τις τιμές των εισιτηρίων φέτος. Υπάρχει πιστεύετε ακόμη μεγάλο κομμάτι του κόσμου, που θα πάει στο θέατρο όπως και να 'χουν τα πράγματα;
Μια τέτοια κίνηση είναι πολύ σημαντική. Το θέατρο έχει ανάγκη από κόσμο για να μπορεί να υπάρξει. Ανάγκη από νέο κόσμο που θα το γεμίσει και θα το στηρίξει. Το θέατρο δεν είναι διασκέδαση. Δεν πας θέατρο για να σκορπιστείς, πας για να ψυχαγωγηθείς. Έχει μεγάλη διαφορά. Την εποχή αυτή, τέτοιες διευκολύνσεις, μόνο καλό μπορεί να κάνουν.
-Είστε αισιόδοξος, κύριε Τσακίρογλου;
Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Αν δεν επικεντρωθούμε στη λύση του, δε θα βγούμε ποτέ από το αδιέξοδο. Ξέρετε, το έχει δείξει και η ίδια η ιστορία: Όποτε αναμείχθηκαν στα δικά μας πράγματα ξένες δυνάμεις δεν το έκαναν ποτέ για να βοηθήσουν τον λαό που είχε πραγματικά ανάγκη. Το έκαναν για να ικανοποιηθούν δικά τους συμφέροντα. Έτσι συνέβαινε έτσι θα συμβαίνει. Όταν ακούς ότι αυτό που συμβαίνει τώρα θα πάρει καιρό για να αλλάξει δεν μπορείς να σκεφτείς αισιόδοξα. Μια κατάσταση δηλαδή, που θα αφορά και τις επόμενες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
-Τίνος ανθρώπου, δε θα ξεχάσετε ποτέ, τη συμβουλή;
Του Αλέξη Μινωτή. "Να είσαι αυτό που είσαι. Τίποτα λιγότερο". Ο Αλέξης Μινωτής ανήκε σε μια κατηγορία ανθρώπων που μπορούσαν να θεωρηθούν άνθρωποι-πρότυπα. Ανάλογο παράδειγμα ήταν και ο Χορν. Λαμπεροί άνθρωποι. Είμαι της άποψης ότι στη ζωή μας πρέπει να έχουμε πρότυπα. Είναι ευεργετική η επίδρασή τους πάνω μας.