Ένα από τα πιο ειλικρινή πρόσωπα της τέχνης, η ταλαντούχα Φαίη Ξυλά, στήριξε την καριέρα του σ' ένα ψέμμα. Ενώ όλοι ήξεραν ότι βρίσκεται στην Ουαλία για να απουδάσει ναυτιλιακά, εκείνη, όχι μόνο δεν γράφτηκε ποτέ στο πανεπιστήμιο, αλλά φλερτάριζε απροκάλυπτα με την υποκριτική. Ένα φλερτ που εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα κι ένας έρωτας που την οδήγησε σε σημαντικούς ρόλους στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση.
Στην παράσταση του θεάτρου Μουσούρη, ξεχωρίζεις γιατί υποδύεσαι ένα κορίτσι που δρα πέρα από τα όρια του εαυτού του και είναι οργανωμένο στην Αντίσταση. Είναι το προφανές των 20 χρόνων, η γενναιότητα και η ανθρωπιά, ακόμη και σήμερα;
Νομίζω ότι σε όλες τις εποχές οι νέοι άνθρωποι είναι ενθουσιώδεις και δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου όσο οι μεγαλύτεροι! Είναι όμως και ζήτημα χαρακτήρα. Η Άννα συνειδητοποιεί στην πορεία, την επικινδυνότητα αλλά αποφασίζει να κάνει τα πάντα, γιατί ο σκοπός του αγώνα τους ειναι σημαντικός.
O "Φον Δημητράκης" πετυχαίνει εμπορικά και καλλιτεχνικά σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Ο κόσμος γοητεύεται από ιστορίες απτής "διαστροφής", σαν αυτή που πραγματεύεται το έργο;
Νομίζω ότι η επιτυχία της παράστασης έγκειται τόσο στη θεματική του έργου, όσο και στον τροπο προσέγγισης του σκηνοθέτη Πέτρου Φιλιππιδη. Η δραματουργία ενός έργου μπορεί να ειναι διαφορετική από τη δραματουργία της παράστασης. Με λίγα λόγια ένα καλό έργο δεν γίνεται απαραίτητα μια καλή παράσταση! Εδώ όμως πέτυχε.
Είναι από τα έργα του Ψαθά που ξεχωρίζες από πριν;
Όχι, η αλήθεια είναι ότι αγαπημένα μου έργα του Ψάθα, ήταν "Ο αχόρταγος" και "Η χαρτοπαίχτρα".Ο Ψαθάς είναι σπουδαίος συγγραφέας αναμφισβήτητα και τώρα που γνώρισα τον "Φον Δημητράκη", θεωρώ ότι είναι ένα απο τα σημαντικότερα έργα του.
Πώς είναι να δουλεύεις πάνω σε ένα τόσο εκρηκτικό κείμενο και σκηνοθετικά να σε καθοδηγεί ο Πέτρος Φιλιππίδης;
Για έναν ηθοποιό, είναι πολύ σημαντικό να εχει ένα σπουδαίο κείμενο να στηριχθεί, αλλά ο σκηνοθέτης σε μια παράσταση ειναι επίσης καθοριστικος. Είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χειριστεί όλα τα είδη. Το έργο δεν ειναι αμιγώς κωμωδία. Πιστεύω ότι έχουν φωτιστεί σκηνοθετικά και υποκριτικά όλες του οι πλευρές!
Η τηλεόραση πιστεύεις ότι "τράβηξε" ανθρώπους και από τις θεατρικές αίθουσες και από τους δρόμους; Εκτόνωσε την οργή τους και "ικανοποίησε" τις καλλιτεχνικές τους αναζητήσεις.
Όχι. Μπορει στο επίπεδο της ενημέρωσης ο κόσμος να βομβαρδίζεται με φόβο και ανασφάλεια, αλλά θέλω να πιστεύω ότι δεν μένει στον καναπέ του, ειναι έξω στο δρόμο, αντιδρά, δεν έχει εκτονώσει ακόμα την οργή του και βρίσκει καταφύγιο στην τέχνη όλο και περισσότερο.
Αν ήταν να γράψεις ένα σύνθημα σε τοίχο τώρα, σήμερα, τι θα έγραφες;
Η ευτυχία γράφεται με " ε" όχι με το σήμα του ευρώ.
