Η Ευσταθία απαντά στη Χρύσα Φωτοπούλου
Θεωρώ τη στιχουργική και την ποίηση δύσκολους δρόμους. Συμφωνείτε;
Οι δικές σας επιρροές ποιες ήταν; Στιχουργική και μουσική ήταν παράλληλες ενασχολήσεις;
Ξεκίνησα να γράφω στίχους πιο παλιά, από το σχολείο, μουσική ακόμα δεν έγραφα, μάθαινα μόνο κλασσικά κομμάτια στο πιάνο, στο αποστειρωμένο ωδείο της γειτονιάς μου. Βέβαια όλα χρειάζονται…
Ποιες συνεργασίες σας θεωρείτε συνεργασίες- σταθμούς; Αν δεν υπήρχε το φεστιβάλ τραγουδιού και η διάκρισή σας με ποιον άλλο τρόπο θα επιλέγατε να δείξετε στον κόσμο τη δουλειά σας;
Κάθε συνεργασία, είχε κάτι καλό να μου αφήσει. Ακόμα και αυτές που με παίδεψαν. Κάποιες από τις όμορφες συνεργασίες μου που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν με τον Αντώνη Τουρκογιώργη και τον Γιάννη Ζουγανέλη πριν από πολλά χρόνια, το Μιχάλη Δέλτα, το Νίκο Ζιώγαλα και το Στάθη Δρογώση, την Τάνια Τσανακλίδου, το Βαγγέλη Γερμανό κ.α.
Το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με βρήκε εντελώς τυχαία, έστειλα τη συμμετοχή μου τελευταία στιγμή, στην παράταση που εδόθη, μετά από παροτρύνσεις φίλων. Εντωμεταξύ, προσπαθούσα να στρώσω τη ζωή μου πιάνοντας μια άσχετη δουλειά. Σε ένα τουριστικό γραφείο. Ήμουν εντελώς συνειδητοποιημένη για την επιλογή μου να βάλω το τραγούδι σε δεύτερη μοίρα παρά να προβληθώ με λάθος τρόπο. Τελικά μόνο όταν απελευθερώνεσαι από την ανάγκη μπορεί να δεις καλό.
Συμπαντικός νόμος; Ίσως.
Από τους στίχους στα κείμενα. Τον χειμώνα του 2011-2012 ανεβάσατε την πρώτη σας μουσικοθεατρική παράσταση σε κείμενα και τραγούδια δικά σας με τίτλο "το υγιές βλάπτει σοβαρά την υγεία". Τώρα ο « Διάδρομος» που σκηνοθετεί και ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου. Γιατί ο « Διάδρομος» ορίζεται ως μία υπαρξιακή, προφητική σάτιρα;
Στην ουσία η περσινή παράσταση μου μοιάζει σαν μια δοκιμαστική πτήση για την παρούσα χωρίς αυτό να την υποβαθμίζει. Ο Διάδρομος είναι σάτιρα γιατί περιγράφει κατά βάθος τη σημερινή κατάσταση και τις σκοτεινές προθέσεις του συστήματος με μια δόση υπερβολής που ενίοτε βγάζει γέλιο. Δεν παύει όμως να έχει κάνει τη βουτιά της στα άγρια νερά του μηδενισμού. Γι αυτό είναι υπαρξιακή σάτιρα. Το ότι η Μάνια Παπαδημητρίου «ανέλαβε» το έργο δεν μπορεί παρά μόνο χαρά να μου δώσει και ικανοποίηση. Βέβαια άλλος ένας παράγοντας ευτυχίας είναι και η πρωτότυπη μουσική που έγραψε η αγαπημένη μου Λένα Πλάτωνος .
