Συνέντευξη στη Σεμίνα Διγενή
-Ποια από τις δυο ιδιότητες, του Απατεώνα ή του Τζέντλεμαν, είναι πιο αποδοτική μακροπρόθεσμα για τον Έλληνα πολιτικό;
Στην Ελλάδα ευδοκιμούν οι κομπιναδόροι, οι οποίοι είναι μάγκες και καραμπουζουκλήδες.
-Αν σε ρωτούσε ένας
ξένος δημοσιογράφος, ποιος ευθύνεται για αυτό το τεράστιο μπάχαλο στην Ελλάδα, τι θα του έλεγες για να μπει στο νόημα;
Το τεράστιο μερίδιο ευθύνης ανήκει στους ηγέτες. Σε θεσμικούς παράγοντες . Σε κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις. Ελάχιστοι είχαν οραματική πολιτική, για να εμπνεύσουν.
-Πριν λίγο καιρό, απηύθυνα ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο της Δημοκρατίας,καταγγέλλοντας την προκλητικά απαθή στάση του, σε όσα τρομερά μας συμβαίνουν. Πως κρίνεις εσύ, την συμπεριφορά του κυρίου Παπούλια;
Δεν το βάζω στην σφαίρα της πολιτικής, αλλά της ιδιοσυγκρασίας.
-Δηλαδή;
Εγώ δεν θα έφευγα ποτέ από την παρέλαση ας πούμε. Νομίζω ήταν ολέθριο λάθος αυτό. Δεν φεύγει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρέλαση και μάλιστα απολογούμενος. Τον πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν τον βάζουμε εκεί για να φεύγει, το βάζουμε για να μένει. Όταν πληρώνουμε κάποιον και του δίνουμε μια θέση, περιμένουμε από αυτόν. Ο Μιτεράν έλεγε ότι η πολιτική είναι μια διαχείριση των συμβόλων και τίποτε άλλο, και είχε δίκιο. Όταν λοιπόν βλέπω, αυτόν τον άνθρωπο ν αποχωρεί απολογούμενος, με απογοητεύει.
-Η τέχνη του ηθοποιού σε βοηθά να ξελαφρώνεις από το βάρος της δυσοίωνης πραγματικότητας που ζούμε;
Δεν είναι τόσο εύκολο, αλλά εμείς έχουμε αυτό το μεγάλο προνόμιο, ότι δημιουργούμε έναν καινούριο κόσμο κάθε φορά, όποτε θέλουμε. Δηλαδή έχουμε αυτό το μεγάλο όπλο της φαντασίας, του ονείρου. Οι άλλοι άνθρωποι , οι οποίοι έχουν ..κανονικές δουλειές, της καθημερινότητας, του ωραρίου κλπ, δεν μπορούν να το καταλάβουν τόσο εύκολα.
-Η προσωπική σου περιπέτεια με την τηλεόραση , τι γεύση σου έχει αφήσει;
Η τηλεόραση συμπεριφέρθηκε σαν αρχοντοχωριάτισσα. Μας έβαλε πάνω στο τραπέζι πολλά αγαθά ενώ είμαστε τρεις άνθρωποι και δεν μπορούσαμε να καταναλώσουμε. Ήταν φυσικό τα περισσότερα να τα πετάξουμε. Αλλά τώρα, ήρθε ο μετρ και λέει... παιδιά, ο λογαριασμός..
