Παρακολουθώντας τις πρόβες του συγκλονιστικού έργου "Ξημερώνει Κυριακή", που πρωταγωνιστείτε, αναρωτιόμουν αν στηρίζει την καθηλωτική του δύναμη, μόνο στους κοινούς τόπους και τις κοινές μνήμες;
Κάθε έργο και για κάθε εποχή, πρέπει να στηρίζεται στην αλήθεια, στην ειλικρίνεια των συναισθημάτων. Στο ωφέλιμο νόημα που έχουν και εν κατακλείδι στο πώς το αποκωδικοποιεί ο καθένας μας ανάλογα με την πνευματικότητά του. Το συγκεκριμένο, που ερμηνεύεται απο έναν σπουδαίο πολυπρόσωπο θίασο, πραγματικά, έχει συγκινήσει βαθειά όλους.
Τι είναι αυτό που θα κινητοποιήσει ακόμη και τον σημερινό εικοσάρη, να παρακολουθήσει το "Ξημερώνει Κυριακή", που είναι εμπνευσμένο από τ' αξέχαστα τραγούδια του "Δρόμου" ;
Οι καταβολές που έχει απ' την οικογένειά του, όσον αφορά στην τέχνη. Η αναγνωρισιμότητα των τραγουδιών και επιπλέον η εποχή μας, που έχει στερηθεί τραγούδια με ένα επωφελές και ουσιαστικά ψυχαγωγικό νόημα. Επίσης οι μοναδικές φωνές της Ρένας Κουμιωτη και του Δημήτρη Μπάση.
Παρόλο που η σύνθεση των νοημάτων έχει αναφορές σε δύσκολες στιγμές, τα τραγούδια αυτά, είναι λυτρωτικά. Πώς συμβαίνει αυτό;
Γιατί ο στίχος, η μουσική και το αποτέλεσμα εναρμονίζονται άριστα. Γιατί ο Πλέσσας κι ο Παπαδόπουλος ήταν και είναι μεγάλοι μάστορες του λόγου και της μελωδίας, γιατί δυστυχώς τίποτε δεν άλλαξε απο την σκληρή εποχή που έγραφαν αυτά τα θρυλικά τραγούδια. Άρα πάλι, μας αφορούν απόλυτα.
Σας αγχώνει το γεγονός ότι οι προδιαγραφές είναι λαμπρές; Ή ότι οι Πλέσσας- Παπαδόπουλος είναι παρόντες;
Δεν με αγχώνει κανένα γεγονός. Γιατί οτιδήποτε είναι επιτυχώς φτιαγμένο και δεδομένο, χρειάζεται να δουλέψεις πάρα πολύ για να το προχωρήσεις. Εξάλλου οι κύριοι Πλέσσας / Παπαδόπουλος είναι ένα δίδυμο που έχει καταξιωθεί στην Τέχνη και στις συνειδήσεις μας και είναι τιμή μας που είναι παρόντες..
Έχει λείψει, πιστεύετε, από τους ανθρώπους το θέατρο της Ηθικής; Βομβαρδιστήκαμε επίμονα τόσα χρόνια με "θεατρικούς κανόνες αισθητικής".
Ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να επιλέξει αυτό που θέλει να δει. Οι αισθητικές του θεάτρου αλλάζουν καθημερινά μέσα στον χρόνο. Για μένα η Αριστοτελική άποψη είναι η πιο σωστή.
Πότε βρίσκονται στην απόλυτη ύψωσή τους οι δημιουργοί; Όταν το χείλος του γκρεμού πλησιάζει ή όταν η απόσταση έχει αφήσει τα γεγονότα χιλιόμετρα πίσω;
Όταν γνωρίζουν να συνεργάζονται, όταν "μετρούν" σωστά την καθημερινότητα με τα μηνύματα της και όταν δεν σταματούν ποτέ. Στις 26/2 στο "Θέατρον" του "Ελληνικού Κόσμου", βλέποντας αυτήν τη σπουδαία παράσταση, σε μια άρτια παραγωγή του Άκη Ευαγγέλου, θα νιώσετε άχι μόνο αγαλλίαση, αλλά και υπερηφάνεια που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη αυτήν την εποχή. Επίσης για τις πέντε πράτες παραστάσεις, υπάρχει η προσφορά των 20 ευρώ για την πλατεία και των 10 ευρώ για τον εξώστη.
