Πριν ένα χρόνο περίπου, ο καταξιωμένος ηθοποιός Μηνάς Χατζησάββας είχε δώσει συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στη Βραδυνή της Κυριακής και στον Γ. Αλεξίου. Μίλησε για τους φόβους από το πέρασμα του χρόνου, για την "ερωτική" σχέση του με το θέατρο, για τις παιδικές αναζητήσεις, γεύσεις, βιβλία, όνειρα, ήρωες αλλά και για την βίαιη "προσγείωση" στη σημερινή ανούσια και χυδαία πραγματικότητα.
-Είχατε γενικότερα εμμονές στη ζωή σας και που σας οδήγησαν ;
«Το θέατρο είναι η τεράστια εμμονή μου. Και στο ρεπερτόριο είχα εμμονές, όμως προσπαθώ να τις περιορίσω τώρα τελευταία. Στο κλασικό θέατρο αισθανόμουν καλύτερα. Πάντα ήθελα και επιδιώκω να είμαι πιο ανοιχτός και πλατύς στις επιλογές μου».
-Νοιώσατε ποτέ τάσεις αυτοκαταστροφής ;
«Μακάρι να μην βγουν και άλλοι με τις δικές μου τρέλες και εμμονές».
-Τελευταία, μεταξύ άλλων προσωπικοτήτων, αμφισβητήθηκε η αξία της Αλίκης Βουγιουκλάκης από την κριτικό Ροζίτα Σώκου. Τι λέτε ;
«Θα σας πω μόνο ότι όταν είχα δει τη Βουγιουκλάκη, ως μαθητής δημοτικού, είπα ότι αξίζει να είσαι ηθοποιός».
-Φαίνεστε ήρεμος άνθρωπος. Πότε φτάνετε στα άκρα ;
«Συνήθως φθάνω πάρα πολύ τακτικά στα άκρα, μόνο που δεν το δείχνω. Όταν το δείξω γίνεται μεγάλος πανικός, αλλά γενικώς έχω υπομονή. Δείχνω κατανόηση για τους γύρω μου κάτι που πολλές φορές μου δημιουργεί πιέσεις».
-Ονειρεύεστε ;
«Όταν βλέπω όνειρα είμαι ευχαριστημένος. Αισθάνομαι ότι ο χρόνος δεν ήταν χαμένος γιατί πάντα ένα όνειρο σε βάζει σε σκέψεις. Ένα όνειρο σου δημιουργεί μια διάθεση, καλή ή κακή, ξεκινώντας τη μέρα σου. Λειτουργεί ψυχαναλυτικά. Όταν δεν βλέπω όνειρα είναι μια περίεργη σιωπή που αρχίζει να σε ανησυχεί λιγάκι».
-Ποιοι υπήρξαν οι παιδικοί σας ήρωες ;
«Ο Τεν – Τεν ήταν ήρωάς μου καθ’ ότι γαλλικής κουλτούρας. Ακόμη ένα παιδί στη γειτονιά μου, που όλοι τον έλεγαν, ο αλήτης. Έκανε απίστευτα πράγματα. Έβριζε, έσπαγε τζάμια. Ήταν ήρωάς μου γιατί εγώ ήμουν μέσα σε μια αυλή και καθόμουν κι έβλεπα αυτόν να σπάει τζάμια. Μ’ άρεσε πολύ που μπορούσε και τα κατάφερνε…».
-Ποια δολοφονία σας έχει συγκλονίσει περισσότερο ;
«Του Κέννεντι, αν και δεν ήταν το αθώο πρόβατο που τον σκότωσαν. Με συγκλόνισε στην εποχή της, ήμουν νέος. Δεν ήμουν τόσο πολιτικοποιημένος όπως στην εφηβεία μου. Νεώτερος ήμουν και πιο μαχητικός. Δεν είμαι απολιτίκ γιατί έχω έτσι κι αλλιώς μια αριστερή σκέψη. Κατά τ’ άλλα η χυδαιότητα γύρω μας είναι ακμαία και επικρατούσα κατάσταση πλέον στον τόπο μας».
Πηγή φωτογραφίας: ethnos.gr
