Η πιστή "μούσα" του παιδικού θεάτρου Ξένια Καλογεροπούλου μιλάει στον Γ. Κουλούβαρη και στο clickatlife για την Καταστρούπολη αλλά και για τα πιο σπουδαία όνειρα, τα παιδιά. Από την υπέροχη συνέντευξη ξεχωρίσαμε τα πιο τρυφερά, διδακτικά αλλά και καυστικά σημεία από τις σκέψεις και τις προτάσεις της σημαντικής ηθοποιού.
Πόσο σημαντικό είναι το παιδικό θέατρο για τη διάπλαση του εύπλαστου χαρακτήρα των παιδιών;
Δεν μπορεί να παίξει ανάλογο ρόλο με το περιβάλλον του παιδιού στο σπίτι ή στο σχολείο. Όμως, η επαφή με κάθε μορφή τέχνης μπορεί να είναι πολύτιμη. Και το θέατρο περιέχει όλες τις άλλες τέχνες και έχει και τη δυνατότητα να πλησιάσει το παιδί πολύ άμεσα και ζωντανά. Το αν αυτό θα είναι σημαντικό ή όχι εξαρτάται από το είδος και την ποιότητα του θεάτρου, που του προσφέρουμε. Αν το θέαμα είναι πλούσιο απ’ έξω και φτωχό από μέσα, αν είναι ρηχό και διδακτικό, το παιδί θα το ξεχάσει σε δυο μέρες. Υπάρχουν, όμως, παραστάσεις, που τα παιδιά τις θυμούνται για πολλά χρόνια, ακόμη και για όλη τους τη ζωή.
Αν αναλαμβάνατε το Υπουργείο Παιδείας, ποιες θα ήταν οι προτεραιότητες σας;
Μια γερή αναμόρφωση της παιδείας των δασκάλων και καθηγητών. Με την προσπάθεια να τους κάνουμε να αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους με ενθουσιασμό και φαντασία. Υπάρχουν σίγουρα τέτοιοι δάσκαλοι, αλλά δεν είναι αρκετοί.
Συναναστρεφόμενη με τα παιδιά, πώς βλέπετε να αντιλαμβάνονται όσα συμβαίνουν στη χώρα μας αυτήν τη δύσκολη εποχή;
Έτυχε να ακούσω παιδί εύπορης οικογένειας, που δεν χρειάστηκε να του στερήσουν τίποτα οι γονείς του μέχρι τώρα και που κανείς δεν του έχει μιλήσει για τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι άλλοι γύρω του.
Τέτοια παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τίποτα απολύτως. Όταν, όμως, ένας γονιός είναι άνεργος, το πρόβλημα είναι οξύτατο όχι μόνο πρακτικά, αλλά και ψυχολογικά. Από την άλλη, οι γονείς έχουν μεν την υποχρέωση να προστατεύουν τα παιδιά τους από το υπερβολικό άγχος, κρύβοντας κάποια προβλήματα, αλλά πρέπει να τα ευαισθητοποιούν και για τα προβλήματα των άλλων.
Δεδομένου ότι αυτά κρατάνε το μέλλον στα χέρια τους, τι ελπιδοφόρο διακρίνετε μέσα στα μάτια τους;
Εμείς κρατάμε το μέλλον τους στα χέρια μας. Και από μας εξαρτάται και το πώς θα αντιμετωπίσουν το μέλλον τους αργότερα. Τόσο το δικό τους, όσο και το μέλλον του τόπου τους.
Πηγή φωτογραφίας: naftemporiki.gr
