Είχαμε την τύχη να συνομιλήσουμε με εναν από τους πιο γοητευτικούς έλληνες ηθοποιούς, διεθνούς ακτινοβολίας, τον Σπύρο Φωκά. Απλός, γνήσιος, σκεπτόμενος, με το άρωμα του χορτασμένου σταρ να αναδύεται ακόμα και μέσα από την τηλεφωνική γραμμή, χωρίς καμία υπεροψία, κανένα κρυφό απωθημένο, κανένα Μυστικό...
Από τον Βιτσέντζο στον Μασούντ. Από το " Ο Ρόκο και τ´ αδέλφια του" στο "Ράμπο ΙΙΙ". Λίζα Μινέλι, Κλαούντια Καρντινάλε, Αλέν Ντελόν, Σιλβέστερ Σταλόνε, Κατίνα Παξινού είναι μόνο ελάχιστοι από τους κορυφαίους ηθοποιούς που συνεργάστηκε ο Σπύρος Φωκάς.
Διεπρεψε στον αμερικανικό και ιταλικό κινηματογράφο και είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τους "χρεώνεις" τη διεθνή καριέρα.
Ποιο μυστικό σκοπεύετε να φανερώσετε αυτόν το χειμώνα;
Είμαι ο παρουσιαστής, ο αφηγητής στο Μυστικό της Τούλας Μπούτου. Ο ρόλος μου είναι συνδετικός σε ένα έργο καθαρά κοινωνικό, με απλά αλλά βαθιά νοήματα. Δεν θα σας φανερώσω το Μυστικό των δυο ζευγαριών της ιστορίας. Άλλωστε το έργο είναι τόσο κατανοητό, δεν έχει καμιά σχέση με κάτι ψυχολογικά και μοντέρνα κείμενα που δυσκολεύουν το κοινό.
Πρέπει να υπάρχουν μυστικά στον έρωτα;
Όχι! Όταν υπάρχουν μυστικά, ο έρωτας καταρρέει.
Σας ικανοποιεί η σημερινή κατάσταση στο θέατρο;
Φτηνές παραγωγές. Δεν υπάρχουν λεφτά. Κάποιες καλές προσπάθειες γίνονται από μικρά περιφερειακά θέατρα όπως με τα " Παιδιά του πατρός" του Στέφανου Κακαβούλη, μια εκπληκτική παράσταση που έπαιζα πέρυσι στο θέατρο Βρυσάκι. Όμως δεν αρκούν αυτές οι σποραδικές, ποιοτικές δουλειές. Και εκτός αυτού, τα θέατρα αυτά είναι πολύ μικρά και τα παιδιά που ανεβάζουν τέτοιες παραστάσεις θα απογοητευτούν γρήγορα. Το θέατρο έπρεπε να είναι τζάμπα όπως στην αρχαία Ελλάδα. Και οι ηθοποιοί να είναι από πλούσιες οικογένειες για να υπηρετούν την Τέχνη τους χωρίς να σκέφτονται το βιοποριστικό κομμάτι.
Έχετε μεγάλη εμπειρία από διεθνείς παραγωγές. Θα φτάσει η Ελλάδα ποτέ σ´ αυτό το επίπεδο;
Με κανέναν τρόπο. Εμείς είμαστε στο Γ και αυτοί έχουν φτάσει στο Ω. Και ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος με Γαλλία και Ιταλία παλαιότερα αλλά και ο αμερικανικός που τα έχει αγοράσει όλα.
Ποια ήταν η ωραιότερη στιγμή στο θέατρο και ποια στο σινεμά;
Στο θέατρο ήταν όταν κάναμε μια παγκόσμια περιοδεία με τον "Μαινόμενο Ορλάνδο" του Λούκα Ρονκόνι και στον κινηματογράφο-ματαιόδοξα μιλώντας (γέλια)- όταν πήρα το βραβείο καλύτερου ανδρικού ρόλου στο Φεστιβαλ του Σαν Βενσάντ. Ήταν κάτι που δεν περίμενα γιατί εγώ πήγα μόνο για να δω από κοντά τους μεγάλους σταρ της εποχής.
Αποφασίσατε να μείνετε Ελλάδα;
Ναι, έκανα το λάθος να γυρίσω από την Αμερική αν και δεν μου πήγαινε, εγώ πάντα προτιμούσα την Ευρώπη. Αλλά και στην Αμερική που ήμουνα, παρέμεινα Ευρωπαίος.
