Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που η Ευσταθία έγραψε το θεατρικό μπλούζ «Δεισδαιμόνα» και πρωτοπαίχτηκε από την ομάδα Σπείρα Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη. Το τραγούδι αυτό έκτοτε έγινε το αγαπημένο των σπουδαστών των δραματικών σχολών για τις εξετάσεις τους. Μεσολάβησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, η δισκογραφία της, ωστόσο η εμπλοκή της με τo θέατρο δεν σταμάτησε ποτέ. Μετά το «Διάδρομο» και τη Δανάη ήρθε και ο «Σρεκ» να συμπληρώσει το βιογραφικό της σε κάτι που δεν είχε ξανακάνει: Να προσαρμόσει ελληνικούς στίχους σε ένα ξένο μιούζικαλ, την υπερπαραγωγή του εθνικού που ανεβαίνει στις 26 Οκτωβρίου στην κεντρική σκηνή σε σκηνοθεσία Άγγελου Μέντη.
Ο Σρεκ εκτός από τον απόλυτο ήρωα τι άλλο συμβολίζει;
O Σρεκ είναι ένας πράσινος γίγαντας που κλάνει και ρεύεται. Κατά βάθος είναι ένα θυμωμένο παιδί, ένα πλάσμα βαθιά πληγωμένο. Ο Σρεκ θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Δεν είναι λοιπόν ο απόλυτος ήρωας, είναι όμως ο ήρωας της καρδιά μας, είναι ένας από μας.
Άκουσα ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή. Θέλω και τη δική σου περιγραφή.
Για τα ελληνικά δεδομένα είναι υπερπαραγωγή: Δουλεύουνε πίσω και πάνω στη σκηνή γύρω στα 40 άτομα γι αυτό. Επίσης είναι μία ευτυχής συγκυρία μιας και βρέθηκαν μαζί τόσα υπερταλαντούχα πλάσματα που χαίρεσαι να τα βλέπεις να παίζουν και να τραγουδούν.
Η διαδικασία της προσαρμογής των στίχων στα ελληνικά σε δυσκόλεψε;
Νομίζω πως ήταν μία από τις πιο δύσκολες δουλειές που έχω κάνει έως τώρα. Τις μονοσύλλαβες λέξεις της αγγλικής γλώσσας που κουμπώνουν με μεγάλη ευκολία στις ποπ funky μουσικές του musical κλήθηκαν να αντικαταστήσουν οι πολυσύλλαβες ελληνικές λέξεις, που είναι πανέμορφες αλλά ζόρικες. Είναι δύσκολο να γράφεις ελληνικό στίχο. Δυστυχώς ό,τι μας δυσκολεύει το απαξιώνουμε. Αυτό συμβαίνει και στο χώρο του «ελληνικού» τραγουδιού. Φοβάμαι πως σε λίγο τα αγγλόφωνα τραγούδια θα είναι περισσότερα από τα τραγούδια με ελληνικό στίχο και ότι αυτό που θα μείνει για τους επόμενους θα είναι αγγλόφωνος στίχος και διασκευές, τίποτα άλλο. Με πονάει η συνεχής υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας, μετράει μέσα μου σαν οικολογική καταστροφή…
Τα μεγάλα παιδιά, παρακολουθώντας το μιούζικαλ τι θα αποκομίσουν;
Τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά, δηλαδή εμείς, νομίζω πως θα περάσουμε καλά με τον Σρεκ. Θα μας διασκεδάσει γιατί μέσα σε όλους αυτούς τους αλλόκοτους ήρωες θα δούμε το φίλο μας, το γείτονα, τον εαυτό μας. Όλοι αυτοί, ζουν σε έναν κόσμο που δεν απέχει από την πραγματικότητα κι ας είναι του παραμυθιού. Είναι σκληρός και άδικος. Με κάποιες βέβαια ακτίνες τρυφερότητας. Τέλος θα συγκινηθούμε, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η λύση στο παραμύθι και στην πραγματικότητα είναι η ίδια, μία και μοναδική: η αγάπη και η αποδοχή του άλλου.
Ο Άγγελος Μέντης πώς το χειρίστηκε όλο αυτό; Δράκαινα, Μπισκοτούλης, γουρουνάκια, μουσικοί επί σκηνής..Πω πω..
Ο Άγγελος έχει να ανταπεξέλθει σε πολλά επίπεδα, (σκηνοθεσίας, σκηνικών και κουστουμιών) πολύ δύσκολο πράγμα. Είναι όμως αξιοθαύμαστος. Αντιμετωπίζει το έργο με την αφαίρεση που τον διακρίνει και στην υπόλοιπή του ζωή, ιδρώνοντας για το ουσιαστικό.
Χρύσα Φωτοπούλου
