ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓ. ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΥ
O Γιάννης Στάνκογλου είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους και ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του: αντισυμβατικός, πνεύμα ελεύθερο, όπως ακριβώς και ο Ρεμπώ που τον γοήτευσε και αποφάσισε να τον ερμηνεύσει στη σκηνή. Μετά λοιπόν από την επιτυχία που είχε πέρσι στην Αθήνα με το έργο "Είμαι ένα άλλος", ένα έργο του Μίκαελ Αζάρ, εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του ποιητή ετοιμάζει τις βαλίτσες του για μια παράσταση στη Θεσσαλονίκη στο Regency Casino.
Τι ακριβώς πραγματεύεται το «Είμαι ένας άλλος» ; Είναι μια βιογραφία του Ρεμπώ ή ένα κείμενο για το έργο του;
Είναι ένα κείμενο του Μίκαελ Αζάρ, εμπνευσμένο από το έργο, τη φιλοσοφία και την ποίηση του Ρεμπώ . Χρησιμοποιεί και κάποια βιογραφικά στοιχεία από τη ζωή του, αλλά υπάρχουν και κομμάτια fiction, πράγματα που θα έλεγε κάθε νέος άνθρωπος που ψάχνεται και αναρωτιέται. Στο έργο ο Ρεμπώ τα βάζει με την κοινωνία, τη θρησκεία, την οικογένεια, το κατεστημένο, ζητήματα δηλαδή που απασχολούν όλους μας. Ο Αζάρ δεν προτείνει λύσεις, ούτε άλλωστε και ο Ρεμπώ το έκανε. Το ωραίο σε αυτό το κείμενο είναι ότι σε βάζει στη διαδικασία να ξαναθυμηθείς πράγματα που έχεις ξεχάσει: πόσο, ας πούμε, μπορούμε να ορίσουμε τα πράγματα σε αυτή την κοινωνία, τι σημαίνει να είσαι κόντρα στο κατεστημένο, να προσπαθείς να αλλάξεις αυτό σε χαλάει.
Τι σε γοήτευσε σε αυτόν τον ποιητή και αποφάσισες να το ανεβάσεις;
Τον Ρεμπώ τον γνώρισα στα 21 μου, όταν διάβασα το « Μια εποχή στην κόλαση». Τότε μου άνοιξε μια πόρτα, είχα μαγευτεί. Πριν από κάποιο καιρό μια φίλη μου ηθοποιός που ζει στη Σουηδία μου έστειλε αυτό το έργο. Πάντα ήθελα να καταπιαστώ με τον Ρεμπώ και αυτό το κείμενο ήταν πολύ δυνατό και σύγχρονο. Νομίζω ότι όλοι έχουμε πολλά κοινά με τον τρόπο που βλέπει ο Ρεμπώ τα πράγματα, κάποια από αυτά τα έχω βιώσει κι εγώ. Παρόλο που τον κατατάσσουν στους καταραμένους ποιητές, ο Ρεμπώ ήταν ένα φωτεινό πνεύμα. Έγραψε σε πολύ νεαρή ηλικία , από τα 13 έως τα 16, κι όμως η ποίηση του ήταν τόσο βαθιά και σοφή. Μετά σταμάτησε, δίνοντας τροφή στους αναλυτές του να μιλήσουν για τη σιωπή του Ρεμπώ.
Πώς είναι να παίζεις μόνος σου ένα τόσο δύσκολο μονόλογο;
Είναι η πρώτη φορά που κάνω ένα αμιγώς μονολογικό κείμενο. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνος πάνω στη σκηνή για μια ώρα, αλλά και μεγάλο μάθημα. Πώς θα κρατήσεις μόνος σου, με την ανάσα σου, με την ενέργειά σου, με το σώμα σου το κοινό. Δεν έχεις να κλέψεις από κανέναν, δεν μπορείς να κρυφτείς, να πιαστείς από πουθενά, πρέπει να είσαι alert συνεχώς. Για μια ώρα τα ξεχνάς όλα και είσαι εκεί με όλο σου το είναι.
Και μετά τη Θεσσαλονίκη τι σχεδιάζεις;
Θα συμμετέχω στην παράσταση «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν που θα ανέβει αρχές Φεβρουαρίου στο Ρεξ σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου με τη Δήμητρα Ματσούκα και τον Ακύλλα Καραζήση . Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του κλασικού αυτού έργου και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτή τη συνεργασία.
Σε ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ
