Λίγο πριν βγει στη σκηνή του πραγματικά κατάμεστου Πάνθεον για να ενδυθεί τον Συρανό, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος βρήκε χρόνο και μίλησε στο only theater.
Τι είναι σήμερα ο Συρανό;
Ο Συρανό συμβολίζει το πάθος για τη ζωή, για τον έρωτα, για καθετί που αγαπάμε. Ο Συρανό ρισκάρει τα πάντα, αψηφάει ακόμα και το θάνατο μπροστά στον έρωτά του για τη Ροξάνη. Άλλωστε, αυτό είναι ο έρωτας; μια τρέλα που σε οδηγεί στα άκρα.
Η Λύση όμως τελικά δίνεται από τη Μοίρα κι όχι από μια επιλογή στο έργο του Ροστάν...
Πιθανόν αν δε συνέβαινε ο θάνατος του Κριστιάν, η λύση να είχε δοθεί νωρίτερα. Αλλά ,ναι η Μοίρα π αίζει μεγάλο ρόλο. Το timing… Πολλές φορές δε λέμε « αν είχαμε γνωριστεί σε άλλη στιγμή, θα ήμασταν μαζί;» Κάπως έτσι… Ο γάμος της Ροξάνης με τον Κριστιάν πρόλαβαν τον Συρανό…
Γιατί ο σύγχρονος θεατής συγκινείται τόσο με το Συρανό;
Ξέρεις, το έργο γράφτηκε το 1897, την εποχή του ρεαλισμού και της βιομηχανικής επανάστασης, κι όμως είναι ένα έργο καθαρά ρομαντικό, εκτός της εποχής του, θα λέγαμε. Όπως και σήμερα, σε μια εποχή που έχουμε θεοποιήσει το χρήμα και έχουμε αφήσει στο περιθώριο τις ανθρώπινες σχέσεις, ένα ρομαντικό έργο μοιάζει παράταιρο. Αλλά επειδή αγγίζει βαθύτερα συναισθήματα μάς αφορά. Κι αυτό το βλέπω κάθε βράδυ στον κόσμο που έρχεται.
Ήταν ένα απωθημένο αυτός ο ρόλος;
Ήταν, θα έλεγα, ένα κρυφό απωθημένο. Όχι με λύσσα όμως, γιατί τότε συνήθως οδηγείσαι σε λάθος δρόμους. Έπρεπε να έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα είχα τις δυνάμεις να αναμετρηθώ μαζί του. Ελπίζω ότι τώρα ήταν το σωστό timing, που λέγαμε και πριν.
Και για άλλη μια φορά συνεργάζεστε με τον Γιάννη Κακλέα…
Ναι, με τον Γιάννη έχουμε την ίδια σκέψη πάνω στο θέατρο, μας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα. Έχουμε μια βαθιά και ουσιαστική επικοινωνία. Όταν το έχεις αυτό, γιατί να ψάχνεσαι; Δε σημαίνει βέβαια αυτό ότι δεν είμαστε, αλλά πάντα μας αρέσει να δουλεύουμε μαζί.
Και μετά το Συρανό;
Θεατρικά δε θα κάνω κάτι άμεσα. Θα παίζουμε μέχρι και Νοέμβριο και μετά πρέπει να ανασυνταχθώ.
Σας ευχαριστώ. Καλή παράσταση.
Κι εγώ.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΥ
