Ο Κλάρενς Ντάροου ήταν μια μεγάλη μορφή στην Αμερική, καθώς πάλεψε σκληρά για την κατάργηση της θανατικής ποινής, αλλά και ως βαθιά ανθρωπιστής που ήταν υπερασπίστηκε άπορους, φτωχούς, θύματα προκαταλήψεων, δηλαδή όσους κανείς δεν ήθελε να υπερασπιστεί. Το εμβληματικό αυτό πρόσωπο της δικαιοσύνης γοήτευσε πολλούς μεγάλους ηθοποιούς ( Όρσον Γουέλς, Κέβιν Σπέισι,Σπένσερ Τρέισι, Τζακ Λέμον, Χένρι Φόντα. Ο δικός μας Σταμάτης Φασουλής που έλεγε στον πατέρα του ότι θα γίνει δικηγόρος, επειδή ντρεπόταν να του πει ότι θα γίνει ηθοποιός, φέτος τον υποδύεται στη σκηνή του θεάτρου Χορν και μιλάει στο onlytheater.
Κύριε Φασουλή, ποιος ήταν ο Ντάροου;
Είναι μια θρυλική μορφή της Αμερικής. Όταν μιλάμε για δικηγόρους, αποτελεί σημείο αναφοράς. Κι όπως όλοι οι μεγάλοι άντρες είχε εκτός από καλά στοιχεία και σκιές. Ο Ντάροου προχώρησε τη νομική στις Η.Π.Α όσο κανείς: το 1895 κατόρθωσε να αθωώνει μαύρους που τότε αυτό ήταν αδιανόητο, έκανε τη μεγάλη δίκη των πιθήκων,- τότε ο Δαρβίνος απαγορευόταν να να διδάσκεται σε σχολεία, γιατί οι θεωρίες του θεωρούνταν αντικρουόμενες στη Βίβλο- και ήταν κατά της θανατικής ποινής. Κανένας από όσους υπερασπίστηκε δεν καταδικάστηκε σε θάνατο. Αναλάμβανε δολοφόνους για να μην υπάρξει κι άλλο θύμα και αυτή τη φορά με τη συναίνεση της πολιτείας, όπως έλεγε. Είχε μεγάλο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή. Κατηγορήθηκε για δωροδοκία, ήταν εναντίον των μεγάλων εταιρειών. Σκεφτείτε ότι δούλευε για μια μεγάλη σιδηροδρομική εταιρεία. Σε μια μεγάλη απεργία των εργατών της εταιρείας αυτής, πήρε το μέρος τους επειδή κατάλαβε πως είχαν δίκιο. Οπότε, καταλαβαίνετε, ότι ήταν στόχος για πολλούς. Ήταν ένα σημείο αναφοράς ο Ντάροου, φανταστείτε ότι στο « Σικάγο» υπάρχει σκηνική οδηγία για το ρόλο του δικηγόρου που τον παρομοιάζει με τον Ντάροου.
Μεγάλοι ηθοποιοί τον έχουν ερμηνεύσει και στο θέατρο και στο σινεμά. Εμείς στην Ελλάδα μπορεί να μην ξέρουμε την ιστορία του, γι’ αυτό το κοινό πραγματικά νιώθω ότι εκπλήσσεται και μαγεύεται όταν την ακούει.
Υπάρχουν και σήμερα τέτοιες προσωπικότητες;
Υπάρχουν, αλλά και τώρα όπως τότε, είναι πάντα αμφισβητούμενες. Κι ο Ντάροου έχει σκοτεινές πλευρές που θα τις ανακαλύψετε στην παράσταση.
Γιατί διαλέξατε αυτό το έργο; Τι σας ενδιέφερε σε αυτό;
Είχα πάει στο Λονδίνο να δω την παράσταση με τον Κέβιν Σπέισι. Βασικά είχα πάει να δω ένα ρεσιτάλ ερμηνείας κι όντως έτσι ήταν. Αλλά ανακάλυψα κι ένα σπουδαίο έργο. Και, ξέρετε, όταν βρίσκεις και κάτι άλλο πέρα από αυτό για το οποίο πήγες, η χαρά τριπλασιάζεται. Δε θέλει και πολύ ο καλλιτέχνης να ενθουσιαστεί...
Πώς είναι να ερμηνεύετε ένα μονόλογο; Σας λείπουν οι άλλοι ηθοποιοί;
Παίζω πολύ με το κοινό… Η σκηνή προεκτείνεται και στην πλατεία και αντιμετωπίζω τους θεατές άλλοτε ως επιτροπή, άλλοτε ως ενόρκους... Επίσης υπάρχουν πρόσωπα στα οποία απευθύνομαι, όχι υπαρκτά, αλλά για μενα υπάρχουν, τα βλέπω. Ωστόσο είναι τόσο μεγάλη η επαφή με το κοινό που ακόμα δεν μου λείπουν οι άλλοι ηθοποιοί, μπορεί αργότερα, δεν ξέρω…
Συνήθως εσείς σκηνοθετείτε τις παραστάσεις σας, αλλά αυτή τη φορά τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Νίκος Χατζόπουλος.
Ήταν πολύ δύσκολο να το κάνω μόνος μου αυτό... Και ξέρετε, πρέπει να ανανεώνεσαι και κάπου. Έχω την εντύπωση ότι πια δε βλέπω τα ελαττώματά μου όταν σκηνοθετώ τον εαυτό μου, τον έχω συνηθίσει… Και πιστεύω ‘ότι μάλλον- μη λέω και μεγάλα λόγια, βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις- δε θα σκηνοθετώ εγώ όταν παίζω από εδώ και πέρα. Βέβαια, η συνάντησή μας με τον Νίκο είναι μια ευτυχισμένη στιγμή, γιατί συνεννοούμαστε πολύ. Αν και τον δυσκόλεψα στην αρχή μέχρι να μάθω αυτό το τεράστιο κείμενο (γέλια)....
Ετοιμάζετε και κάτι ακόμα για φέτος;
Ναι, στο θέατρο Γκλόρια ένα έργο του Νόελ Κάουαρντ, το « Φάντασμα με γόβες» , μια κωμωδία, με την Υρώ μανέ, το Φάνη Μουρατίδη, τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο, την Ντορέττα Παπαδημητρίου, τη Βάσω Γουλιελμάκη, την Ελευθερία Μπενοβία που θα ανέβει γύρω στα Χριστούγεννα. Εμείς θα εγκαινιάσουμε το καινούργιο Γκλόρια και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ.
Α.Κ
Η παράσταση « Ο δικηγόρος Ντάροου» του Ντέιβιντ Γ. Ρίντελς παρουσιάζεται στο Θέατρο Χορν από Τετάρτη έως Κυριακή.
