Αγαπώ τις πρόβες από πολύ μικρή. Μόνο γι' αυτό: Γιατί αιωρείται η αίσθηση ότι δοκιμάζεις, δοκιμάζεις μέχρι να φωνάξουν και οι τοίχοι του θεάτρου "Μπράβο, τέλεια!". Χθες, Κυριακή, αργά το βράδυ η "Γωγώ" της Ελένης Γκασούκα είχε γενική δοκιμή. Θέατρο Αθηνών, κέντρο Αθήνας. Πόσο καιρό έχω να περάσω απ' την Πανεπιστημίου; Άστο. Παρατηρώ τη μαρκίζα με την ίδια προσήλωση που παρατηρώ τις επιγραφές στους αρχαιολογικούς χώρους. Γιατί όλα τα κλειστά θέατρα έχουν την ίδια μυρωδιά; Παιδική ανάμνηση. "Μυρωδιά καμαρινιού" έλεγα χωρίς να μπορώ να εξηγήσω τίποτα παραπάνω.
Συγκεκριμένες κινήσεις λίγο πριν ξεκινήσει τον μονόλογό της η Γωγώ. Οι άνθρωποι στο ηλεκτρολογείο, οι 2- 3 ταχύτατοι μάγοι που μέχρι να πω κίμινο έστησαν στη σκηνή το ξεχαρβαλωμένο αυτοκίνητο. Ένα μάτσο βίδες κάπου στα λιμανάκια της Βουλιαγμένης, λέει το κείμενο. Η Ελένη Γκασούκα κάθεται ήρεμη σε μια από τις κόκκινες καρέκλες της πλατείας. Συνεννοούμαστε με τα μάτια. Η Ελισάβετ (Κωνσταντινίδου) στο καμαρίνι αυτομουτζουρώνεται, αμέσως γίνεται η έντρομη Γωγώ που γλίτωσε παρά τρίχα. Βγάζω κάμποσες φωτογραφίες. Της έχει μείνει μια τελευταία πινελιά. Το κόκκινο υγρό-αίμα που σε λίγα λεπτά θα τρέχει από το κεφάλι της. "Τι υγρό είναι αυτό;" Τη ρωτάω. "Θεατρικό αίμα. Το χρησιμοποιούμε συχνά στο θέατρο". "Από πού το αγοράζετε; Από φαρμακεία;" Ξεσπάει σε γέλια. Καμιά φορά ρωτάω κάτι πράγματα...
Η "Γωγώ" είναι πολύ σημερινή ηρωίδα. Στο πρόσωπό της συνοψίζονται όλα εκείνα τα πρόσωπα που έχουν υποφέρει με δική τους ευθύνη γιατί κάποτε νόμισαν πως η απερισκεψία στη ζωή μπορεί να ανακουφίζει πάντα όπως το ισχυρό παυσίπονο. Τώρα που είναι εγκλωβισμένη σε ενα βουνό από άχρηστες λαμαρίνες τώρα μόνο τώρα βάζει στη ζυγαριά τα λάθη και τα σωστά, τώρα θέλει να φτάσει κάπου χωρίς όμως να μπορεί να τρέξει, τώρα ξέρει πως ό,τι έγινε ή δεν έγινε δεν ήταν θέλημα κανενός θεού, δεν το υπαγόρευσε καμιά μοίρα. Όλα ήταν στη σειρά τακτοποιημένα για να περάσουν από τα δυο γερά μας χέρια. "Έφυγε η ζωή μου έτσι" σημαίνει δεν πήρα μυρωδιά από τίποτα. Τεμπέλιασα από τον πρώτο κιόλας γύρο.
Ένα καλογραμμένο κείμενο από μια συγγραφέα που ξέρει να ξεσκαρτάρει, ξέρει να κρατάει, ξέρει να πετάει ό,τι δε χρειάζεται. Ουσία και χιούμορ, πολύ ωραίο χιούμορ. Μια ηθοποιός που έχει την ευφυΐα να παντρέψει τον σκληρό ρεαλισμό, το συναίσθημα και την κωμική παρέμβαση με τρόπο απόλυτα φυσικό.
Το τέλος της δοκιμής μας βρήκε όλους όσοι παρακολουθούσαμε από την πλατεία να συμφωνούμε. Να συμφωνούμε σε αυτό: Τον μονόλογο της Γωγώς θα τον ακούσει όλη η πόλη. Βάλαμε στοίχημα και θα το κερδίσουμε!
Χρύσα Φωτοπούλου
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2013
Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη
ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ
Πανεπιστημίου & Βουκουρεστίου 10, Σύνταγμα, τηλ.: 210 3312343
