Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
«Μας χωρίζουνε χρόνια αλλά στο ίδιο τοπίο οι φωνές ταξιδεύουν με βροχή και με κρύο. Κι είναι οι λέξεις που βάφουν τον ορίζοντα γκρίζο. Δεν σε ξέρω,μα νιώθω πως καλά σε γνωρίζω. Μας χωρίζουνε τύψεις, μας ενώνει μια ελπίδα! Λίγα λόγια μου είπες μια φορά που σε είδα. Κι είναι ο χρόνος σαν ώρα που ποτέ δεν τελειώνει όταν παίζει η ορχήστρα και στο δίσκο είσαι μόνη. Το τι και το πώς και πόσο μαζί σας απόψε θα νιώσω για να ζωντανέψουνε όλα σα να’ναι γιορτή. Το τι και το πώς και το πόσο μαζί σας, απόψε θα νιώσω να ζωντανεύουν ξανά οι στιγμές μιας φωνής, της φωνής μας φωνή…».
Οι παραπάνω στίχοι που «έκλεψα» αποκλειστικά για σας είναι οι στίχοι της έναρξης του εξαιρετικά φιλόδοξου μιούζικαλ «Μαρινέλλα-Βέμπο» που όπως ήδη έχουμε γράψει «μαγειρεύεται» για το Badminton -πρεμιέρα 15 Γενάρη-απ’τον Πέτρο Ζούλια.
Είναι ο «πολύς» Γιάννης Ξανθούλης που τους υπογράφει όπως υπογράφει και άλλα δυνατά πρωτότυπα κομμάτια που «ντύνει» μουσικά ο ικανότατος Γιάννης Χριστοδουλόπουλος κι είναι αυτά που θα «παντρεύονται» με τις λατρεμένες επιτυχίες της Βέμπο στο αφιέρωμα καρδιάς που γίνεται για αυτήν…Τι είναι το «Μαρινέλλα-Βέμπο»; Όπως τονίζει ο ίδιος ο Ζούλιας είναι «ένα πολύ φιλόδοξο ελληνικό μιούζικαλ πάνω στην πολυτάραχη ζωή αλλά και τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο. Ένας ζωντανός θρύλος, η Μαρινέλλα, συναντά επί σκηνής μια άλλη γυναίκα θρύλο, που υπήρξε πρότυπο και έμπνευσή της σε ολόκληρη την καλλιτεχνική της πορεία. Η παράσταση ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, που σημάδεψε η παρουσία της σπουδαίας τραγουδίστριας και θεατρίνας Σοφίας Βέμπο. Η νεότερη ιστορία της Ελλάδας περνά μέσα από τη μυθιστορηματική ζωή της Βέμπο και η Μαρινέλλα αγκαλιάζει μέσα από το σήμερα το χθες και ξαναδίνει φωνή και ζωή στον κόσμο της «τραγουδίστριας της νίκης».
Και συνεχίζει «Παιχνίδι αναμνήσεων η παράσταση ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, μεταξύ «είναι και φαίνεσθαι», πρόζας και μελωδίας, ρεαλισμού και μυθοπλασίας. Η Μαρινέλλα πρωτοβγήκε στη σκηνή τραγουδώντας Βέμπο και μετά από τόσα χρόνια ξαναπιάνει το δρόμο της αφετηρίας, το νήμα της αρχής, για να παρουσιάσει μια σκηνική εξομολόγηση προς τη γυναίκα που υπήρξε δασκάλα και οδηγός της. Η Βέμπο με την ισχυρή της προσωπικότητα ταυτίστηκε με την Ελλάδα και την ιστορία της. Έγινε η φωνή της, η καρδιά της. Πολέμησε και νίκησε με τον τρόπο της. Πρωτοστάτησε σε αγώνες, σε ανατροπές, σε μικρές και μεγάλες επαναστάσεις. Πάλεψε σαν άνδρας στη ζωή της και γύρισε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο την σημαία της πίστης προς την πατρίδα της. Η κοντράλτο φωνή της άλλαξε το μουσικό κατεστημένο και η δυναμική της προσωπικότητα έστησε νέους κόσμους. Η Αθηναϊκή επιθεώρηση της οφείλει πολλά…».
Ο ίδιος συμπληρώνει για την δουλειά«Θέλοντας να ακουμπήσουμε τη βιογραφία κι αποφεύγοντας την αγιογραφία της σπουδαίας αυτής γυναίκας , το έργο μας ακολουθεί την πορεία του άστρου της. Την ακμή και την παρακμή. Την αποδοχή αλλά και την απόρριψη του ειδώλου. Την δύναμη της πρωταγωνίστριας αλλά και την ανθρώπινη αδυναμία της.
Δίπλα στη Μαρινέλλα-Βέμπο, ο Τραϊφόρος του Χρήστου Στέργιογλου, ένας παλιός επιθεωρησιακός θεατρίνος, ο Παυλάρας, του Αντώνη Λουδάρου κι ένα καστ 50 ηθοποιών και τραγουδιστών, βοηθούν να ξεδιπλωθεί όλο το κουβάρι μιας σύνθετης προσωπικότητας, μιας δύσκολης εποχής και ενός μουσικού θησαυρού, που ακόμα περνά στα στόματά μας σαν παρακαταθήκη. Ενός θησαυρού που δεν πρέπει να χαθεί».Το κείμενο και την σκηνοθεσία κάνει ο Ζούλιας,τις χορογραφίες ο Φωκάς Ευαγγελινός και την έρευνα-μουσική επιμέλεια ο Λάμπρος Λιάβας.Ραντεβού στο «Badminton»λοιπόν…
