Της Χρύσας Φωτοπούλου
Πώς η επανάσταση μπορεί να είναι η μόνη λύτρωση; Αναρωτιούνται οι "Δρομείς" (δικός μου χαρακτηρισμός) της εταιρείας θεάτρου +ΔΡόΜοΣ. Με δύναμη από την αθανασία της νεότητας και με το πείσμα του "απαιτητικού ανθρώπου".
Αποφάσισαν λοιπόν, τον Φλεβάρη του '15 να ανεβάσουν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου το επιστολογραφικό αριστούργημα του Choderlos de Laclos «Επικίνδυνες Σχέσεις» που αποτελεί, μαζί με τα έργα του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, την κορυφή της ερωτικής φιλοσοφίας των ελευθεροφρόνων του Διαφωτισμού, των Λιμπερτίνων.
Ο κόσμος που περιγράφεται στο μυθιστόρημα του Choderlos de Laclos γραμμένο το 1782, λίγα χρόνια πριν τη Γαλλική Επανάσταση, είναι ένας κόσμος που έχει φτάσει στα όριά του. Η άρχουσα τάξη , διαβρωμένη από τη μελαγχολία της αφθονίας επιδίδεται σε ατέρμονες μηχανορραφίες. Αφέντης και δούλος, θύτης και θύμα, ένα δίπολο στηριγμένο στην έννοια της εξουσίας και της κατάχρησης αυτής.
Μια κοινωνία με βηματισμούς προς τα πίσω. Σάτρα- πάτρα. Θνησιγενείς ανθρωπιστικές τάσεις. Πολεμόχαρα ένστικτα. Οι βίαιοι εξουσιαστές. Οι πολλοί που δεν συμμετέχουν στη διαμόρφωση της μοίρας. Οι αναλογίες με το τότε προκαλούν ανατριχίλα στους ευσυνείδητους. Η επανάσταση σαν η μόνη κίνηση θρυμματισμού των αλυσίδων. Αλλά η επανάσταση με το αίμα και το κόκκινο της ζωής.
Καλές πρόβες, παιδιά. Συνεχίστε έτσι. Με σκέψη και θυμό. Και με την εικόνα του καλύτερου κόσμου μπροστα σας, σχεδόν τελειοποιημένη.
Σκηνοθεσία: Φίλιππος Κανακάρης
Εγκατάσταση-Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Δραματουργός: Κατερίνα Κωνσταντινάκου
Κίνηση: Μαριέλα Νέστορα
Μουσική: Mαριέττα Φαφούτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Βιβή Νικολακοπούλου
Ερμηνεύουν: Μαρία Κίτσου, Χάρης Αττώνης (το καστ θα συμπληρωθεί)
