Μου έκανε εντύπωση,
όταν κάπου διάβασα τη φράση «..μια σκληρή ιστορία για την αναζήτηση του έρωτα χωρίς όρια». Στάθηκα στο «χωρίς όρια» και στην «αναζήτηση». Ο έρωτας είναι καθαρμένος από φραγμούς και «αξιοπρέπειες» και αναζητείται καθημερινά όπως αναζητείται η τροφή προκειμένου να επιβιώσουμε. Από τις 21 Δεκεμβρίου 2012, ημέρα της υποτιθέμενης συντέλειας του κόσμου, βλέπουμε μια άλλη «συντελειακή» σχέση... που ταράζει τα νερά στο θέατρο OLVIO σε παραγωγή της Fidelite Productions της Ρούλας Νικολάου. Οι ήρωες του έργου αλλά και οι θεατές έρχονται αντιμέτωποι με τον άγριο, ακραίο, αλλά και τρυφερό εαυτό τους... Ένα θρίλερ ολέθρου και ταυτόχρονα μια ιστορία σπαρακτικού έρωτα, λυτρωτικής πίστης και θυσίας. Ή και μια τυφλή ακροβασία στο όρια του θεάτρου και στα όρια της ανθρώπινης κατάστασης, στο σκοτεινό μεταίχμιο του πιο ακραίου τρόμου και της πιο βαθιάς αγάπης. Όσο η επανάσταση αργεί, τόσο και οι έρωτες θα απέχουν πολύ από το αρχέτυπο. Και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχει αρχέτυπο. Το μόνιμο αναπάντεχο και ο αδιαίρετος και απαζάρευτος εαυτός μας, λέξεις κλειδιά… για να συνεννοούμαστε.
Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Ερμηνεύουν: Πέμη Ζούνη, Κώστας Φιλίππογλου
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Πέμη Ζούνη, Κώστας Φιλίππογλου
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Μανώλης Γαλετάκης
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτογραφίες: George Alexandrakis
Art Work: Amarildo Topalis
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καμένου
Ερμηνεύουν: Πέμη Ζούνη, Κώστας Φιλίππογλου
Παραγωγός: Ρούλα Νικολάου
Παραγωγή: Fidelite Productions
Θέατρο Olvio, Ιεράς οδού 67 και Φαλαισίας 7, Βοτανικός (Μετρό Κεραμεικός)
ΧΡΥΣΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
