Μια τραγωδία δεν χρειάζεται να έχει αίμα και θάνατο. Είναι αρκετό να είναι γεμάτη από εκείνη τη μεγαλειώδη θλίψη που είναι η τέρψη της τραγωδίας.
Ένας από τους πιο σημαντικούς Γάλλους συγγραφείς, ο Ρακίνας, πέθανε σαν σήμερα το 1699. Θεωρείται ο πρώτος που κατάφερε να γράψει ολοκληρωμένες και αξιόλογες τραγωδίες μετά τους Έλληνες κλασικούς. Το έργο του επηρεάστηκε πολύ, φυσικά, από τις αρχαίες ελληνικές και ρωμαϊκές τραγωδίες
Ο Ρακίνας διεκδικεί στην ιστορία του θεάτρου θέση ανάλογη με εκείνη που κατέχει ο Γαλιλαίος στην ιστορία της αστρονομίας. Ο Γαλιλαίος μπορεί να μην ήταν ο εφευρέτης του τηλεσκοπίου, ήταν όμως αυτός που το τελειοποίησε και το έστρεψε στον ουρανό. Έτσι και ο Ρακίνας, τελειοποίησε ένα εκφραστικό όργανο αναπαραγωγής των μύθων, το κλασικό θέατρο, για να εξετάσει από κοντά τα πρόσωπα των ηρώων του και να διαπιστώσει την ατελή τους φύση. Έκανε το θέατρο μια τέλεια συσκευή εξέτασης των ανθρώπινων παθών και τον αλεξανδρινό στίχο, κλειδί για την άρση του μυστηρίου τους. Παράλληλα, απέδειξε ότι η τραγωδία μπορεί να χωρέσει σε τέσσερις τοίχους.
Τα πιο σημαντικά έργα του: "Ανδρομάχη", "Φαίδρα", "Θηβαΐς", "Βερενίκη", "Εσθήρ", «"Αθαλί".
Πηγή πληροφοριών: gnomikologikon.gr
Τρίτη 21 Απριλίου 2014
