Η αρχική φωτογραφία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προφητική, αν και η λήψη έγινε το 1937. Προέρχεται από την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Άμλετ» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Ο Αλέξης Μινωτής με το σπαθί στο ρόλο του Άμλετ και ο Αιμίλιος Βεάκης στο ρόλο του Κλαύδιου. Μια τέτοια μονομαχία έζησαν οι δύο άντρες νωρίτερα σε μια κοινή τους περιοδεία στην Πελοπόννησο.
Κανείς δεν φανταζόταν πως δύο «γίγαντες» του ελληνικού θεάτρου, ο Αιμίλιος Βεάκης και Αλέξης Μινωτής θα αντάλλασσαν τέτοιες και τόσες βρισιές, θα πετούσαν πράγματα ο ένας στον άλλον και πως θα πιάνονταν στα χέρια. Αυτά συνέβησαν στην Πάτρα τον Ιούνιο του 1933! Λίγο η ζέστη, λίγο το κρασάκι, ακόμη περισσότερο η υποβόσκουσα αντιζηλία μεταξύ των δύο ανδρών, κατόρθωσαν να προσφέρουν στους Πατρινούς ένα ανεπανάληπτο θέαμα.
Όλα συνέβησαν στο περιθώριο της παράστασης «Ο Ποπολάρος» του Γρ. Ξενόπουλου που είχε ανεβάσει το Εθνικό Θέατρο στην Αθήνα και στη συνέχεια ανέβασε στο θέατρο «Λυρικόν» των Πατρών, το οποίο κατακλυζόταν κάθε βράδυ από κόσμο. Προς τιμήν των πρωταγωνιστών και των ανθρώπων του Εθνικού Θεάτρου δόθηκαν πολλές δεξιώσεις και γεύματα. Σε μία από τις συγκεντρώσεις αυτές συνέβη το απίστευτο επεισόδιο. Από την κριτική μιας Πατρινής εφημερίδας παρελήφθη το όνομα του Ν. Δενδραμή που είχε το ρόλο του Ζέππου Πεμπονάρη. «Αν ήμουν στη θέση του Δενδραμή θα έστελνα στο διάολο τις τις Πατρινές εφημερίδες», είπε ο Μινωτής στον Βεάκη.
Λόγο στον λόγο, ο τελευταίος αποκάλεσε τον συνάδελφό του αριβίστα, οπότε και ξέσπασε χαμός. Στο κοσμικό εστιατόριο που βρισκόταν στα Ψηλά Αλώνια και ήταν γεμάτο από καλλιτέχνες, οικονομικούς παράγοντες, εκπροσώπους της Εκκλησίας και πλήθος της κοινωνίας των Πατρών, δινόταν μία και μοναδική παράσταση. Στην αρχή οι δύο άνδρες αντάλλαξαν ύβρεις ελαφρές σχετικά με την καλλιτεχνική αξία ενός εκάστου. Ακολούθησαν όμως βαριές βρισιές, οι οποίες εξελίχθηκαν σε ελληνικότατη συμπλοκή. Πρώτος ο Μινωτής πέταξε μια καρέκλα στον Βεάκη, ο οποίος με τη σειρά του εκσφενδόνισε ένα ποτήρι γεμάτο κρασί. Τότε, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, αναγκάστηκαν να επέμβουν οι ψυχραιμότεροι. Ευτυχώς, δεν ολοκληρώθηκε η εκ του συστάδην μάχη και έλαβε τέλος η αψιμαχία.
του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά απο τον Μικρό Ρωμηό
(Πηγή: Η Μηχανη του Χρόνου)
