Το αριστούργημα του Τένεσι Ουίλιαμς «O Γυάλινος Κόσμος» ανεβαίνει στο θέατρο Εμπορικόν σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Πρόκειται για ένα έργο «μνήμης» πάνω στους ακατάλυτους και τραυματικούς δεσμούς μιας οικογένειας μέσα στην ταραγμένη κοινωνική περίοδο πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ζήλεψα, ζήλεψα πραγματικά, βλέποντας χθες τον ''Γυάλινο Κόσμο'', στο θέατρο ''Εμπορικόν''. Ρηξικέλευθη παράσταση, αλλά υποστηριγμένη, στο έπακρο, από τους πάντες, σκηνοθέτιδα και ερμηνευτές. Χωρίς σκηνοθετήματα, χωρίς θεατρινισμούς, χωρίς προβολές, χωρίς ακραίες καταστάσεις εντυπωσιασμού, ιδού μια πραγματικά ''τολμηρή'' παράσταση, μια ''ευθεία'' ανάγνωση του κειμένου, καθόλου, μα καθόλου συμβατική. Είχα πολύ καιρό να χαρώ μια τόσο σημαντική θεατρική πράξη, κι έναν Καταλειφό, σε πλήρη ωριμότητα, να ''κεντάει'', υποστηρίζοντας λαμπρά την πιο επικίνδυνη σκηνική εκδοχή του έργου. Είχα πολύ καιρό να θαυμάσω μια τόσο ''εκ βαθέων'' σκηνοθετική εργασία, με γνώση και ταλέντο, να αναδεικνύει και την παραμικρή λεπτομέρεια του έργου, με λιτότατο και ουσιαστικό τρόπο. Ένα μεγάλο μπράβο. Να που υπάρχει ακόμη πραγματικό θέατρο.
Βασίλης Νικολαϊδης
