Μέχρι τις 26 Μαρτίου παρουσιάζεται στο Θέατρο
του Νέου Κόσμου "Ο βυσσινόκηπος" του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, με έναν θίασο πολύ σημαντικών ηθοποιών της νέας γενιάς. Ένας πανέμορφος βυσσινόκηπος, που αναφέρεται στο «Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν» της Ρωσίας, πρόκειται να κοπεί και να χαθεί, γιατί δεν είναι πια «αποδοτικός». Μαζί του τελειώνει και χάνεται μια εποχή ευμάρειας, ανεμελιάς και ταυτόχρονα χυδαιότητας και διαφθοράς. «Άνοιγμα παλιών συρταριών - ξεδιάλεγμα παλιών ενθυμίων. Παιδικές κουβέρτες – δένομαι με πράγματα. Τι θέλω. Τι πετάω. Είμαι αυτός που είμαι ή είμαι αυτό που ήμουν; Η όσφρηση είναι η πιο δυνατή αίσθηση και η μυρωδιά το πιο αστραπιαίο ταξίδι σε χρόνο και ψυχικό βάθος. Κανέλα. Φρεσκοκομμένος καφές. Καραμέλες «Αστακός». Λούνα παρκ. Άδεια φακελάκια από παλιά χαρτζιλίκια της γιαγιάς με ανορθόγραφες αφιερώσεις της. Φιλμ. Σούπερ 8. Το συρτάρι κλείνει και το χερούλι μένει στο χέρι.» λέει ο Μιχάλης Οικονόμου, ένας από τους ηθοποιούς της παράστασης.
Η παράσταση είναι, όπως όλοι διαπιστώσαμε, μια εξαίρετη αφορμή για σκέψη. Και παίζεται Δευτερότριτα που η σκέψη είναι καταδικασμένη. Πηγαίνετε μέχρι τον Νέο Κόσμο να την αναστήσετε, λοιπόν!
Χ.Φ
