Το πρώτο ραντεβού με τον "Πουπουλένιο" έγινε χθες, 7 Οκτωβρίου 2014, στο θέατρο Αθηνών.
Αναγνώστες μας - που είδαν πέρσι την παράσταση ή που δεν πρόλαβαν- μάς γράφουν μηνύματα λατρείας.
Κάποιος έγραψε: "Θα ξαναπάω. Ελπίζω να μη μου πουν "πάλι εσύ εδώ;;" χαχαχα!"
Η επιτυχία του "Πουπουλένιου" είναι το αποτέλεσμα μια σειράς πραγμάτων που έγιναν με ηρεμία, κέφι και αγάπη.
Δε διαφωνεί κανείς..
Όταν, πέρσι, είδα την παράσταση είπα ότι Θέλω να γνωρίσω τον συγγραφέα του "Πουπουλένιου", Μάρτιν ΜακΝτόνα. Ο Μάρτιν αποφάσισε να παρατήσει το σχολείο σε ηλικία 16 ετών, γιατί οι καθηγητές του είχαν το θράσος να επικρίνουν τα γραπτά του. Ένα 16χρονο αγόρι παλεύει για την τιμή των πολύτιμων γραπτών του. Γυρίζει την πλάτη στους υπηρέτες των κανόνων και εγκαταλείπει για να μην αρρωστήσει η φαντασία του απο φασισμό και συντήρηση.
Μαγκιά!
Η φαντασία ως απαραίτητη ουσία στο αίμα των ανθρώπων. Ως κοφτερό μαχαιράκι για να χαράξεις το πρόσωπο της μουντής επανάληψης. Ως μοναδική προυπόθεση επιβίωσης σε ένα κόσμο με τάσεις συστημολαγνείας και μνημειώδους σκληρότητας.
Χρ. Φ.
Διαβάστε επίσης:
Η επιστροφή του "Πουπουλένιου". Της Σεμίνας Διγενή
5 λεπτά με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο
